NIET ZO
Geboren worden doet leven
maar er ging iets mis
geen kreetjes en geluidjes
alleen maar droefenis.
Een stil en bleek gezichtje
zo gaaf, zo wonderschoon
maar zonder adem, zonder leven
zo vreemd, zo ongewoon.
Een vader met een kistje
een moeder vol verdriet
God geeft niet om te nemen
zo wilde Hij het niet.
Tags: kidsVerdriet/Bang, kistje, moeder, Vader
This entry was posted
on vrijdag, februari 8th, 2013 at 21:50 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Overlijden.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
