Hallo allemaal,
Ik ben Donja, de nieuwe pup van Mar en Cobi, net 8 weken oud.Sinds afgelopen zaterdag maak ik deel uit van het gezin en dat zullen ze weten.Het is zelfs zo ver, dat het Cobi even niet lukt om gedichten/gedachten op haar Blog te plaatsen.Tja, ik vraag zo veel aandacht, dat ze er gewoon niet toe komt.En aangezien de eerste tijd heel belangrijk is voor mijn opvoeding, zal het Cobi niet lukken om iedere dag iets te plaatsen.Daar komt natuurlijk wel weer verandering in, want ik leer snel, maar Cobi moet nog even wennen aan zo’n kleine handenbinder om haar heen.Ze is ook geen 20 meer, haha…. dat zegt ze tenminste.
Maar al met al ben ik wel een heel lief, schattig en ondeugend hondje.Vooral Macho, de oudste hond, nmoet het af en toe ontgelden. Ik zou graag met hem spelen, maar dat wil hij niet meer. Dus moet ik leren om hem met rust te laten en dat is ontzettend moeilijk.
Het konijn vindt mij ook niet zo aardig, als ze los loopt, maar ik denk dat dit wel gaat wennen.
Nikita de papagaai vindt alles prachtig, hoe meer leven in de brouwerij, hoe beter.
En Dorus, de oude kat, vindt mij maar een rare rustverstoorder en blijft het liefste op de vensterbank liggen boven de verwarming, de ouwe slaapkop.
De chinchilla’s heb ik nog niet goed gezien, daar heb ik geen aandacht voor, die zitten boven in hun hok en voelen zich daar heer en meester.
Dus al met al heb ik heel wat te weeg gebracht in huize van der Hoeven.Trouwens…ik begrijp niet waarom ik naar buiten moet, brrr….veel te koud. Toch moet ik ook daar aan wennen, tjongejonge…ik schijn zo veel te moeten leren.Nou ja, iedere dag iets, dat gaat vast wel lukken, want ik ben een pienter hondje, heb ik Cobi horen zeggen.
Misschien schrijft Cobi nog wel eens iets op haar Blog over mij, want tenslotte zit ik ook in haar gedachten.
Oh ja, ik kan al zitten op commando en ik kom als ik geroepen word, knap of niet…?
Een stevige poot van
Donja
This entry was posted
on woensdag, oktober 27th, 2010 at 11:09 and is filed under GEDICHTEN Cobi.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Both comments and pings are currently closed.
ach wat ben je een lief hondje
maar je moet wel snel alles leren zodat je bazinnetje weer tijd krijgt om
haar gedichten en bemoedigingen te schrijven
nee hoor neem er maar de tijd voor hoor Cobi
ik lees ook wel je gedichten op my place
dank je wel voor al die bemoedigingen je doet een hoop mensen moed geven
liefs Coby
Dank je wel voor je begrip, Coby.
Even aan een ander ritme wennen en dan komt het vanzelf wel weer.
Het is inderdaad een schatje en we genieten er echt van.
Liefs
Cobi