HET KRUIS
Als ik denk aan het kruis
word ik verdrietig en blij
Jezus stierf daar
voor jou en voor mij.
Als ik denk aan Zijn lijden
zo intens en zo diep
Zijn van God verlaten zijn
Hij had de wereld zo lief.
De spijkers door Zijn handen
de doornenkroon op Zijn hoofd
het spotten en de slagen
van alles werd Hij beroofd.
Niets bleef er nog over
van Zijn leven en Zijn eer
Hij gaf het vrijwillig op
en legde alles neer.
Om jou en mij te besparen
wat Hem is overkomen
nooit te worden verlaten
en eeuwig bij God te mogen wonen.
Ik kan alleen maar stamelen
en knielen bij het kruis
dank U Jezus voor dit offer
voor U is mijn hart een Huis.
Tags: Goede Vrijdag, Jezus, knielen, kruis, lijden
This entry was posted
on vrijdag, maart 8th, 2013 at 08:41 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Goede Vrijdag.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
lieve Cobi, Wat een mooi gedicht,
echt om bij stil te staan.
dank je. liefs Mieke
Graag gedaan Mieke!
Mooi gedicht
Dank je Anja!