ERE AAN GOD
De bomen wit
de wereld wit
de grond
waar nog geen voetstap ligt
zo ongerept en wonderschoon
het doet me denken aan Gods Zoon
die zuiver en van zonde vrij
de wereld redde, ook jou en mij.
Geen vogel zingt
geen geluid weerklinkt
een nieuwe dag
die weer begint
door sneeuw bedekt
nog ongerept
tot ik er
mijn eerste voetstappen zet.
De betovering is verbroken
de nieuwe dag is aangebroken
die vol verwachting voor mij ligt
als een ongeschreven liefdesgedicht.
Woorden kan ik nu niet vinden
maar mijn hart begint vanzelf te zingen
klanken stil en wonderschoon
tot eer en glorie van Gods Zoon.
Tags: eer aan God, ongerept, sneeuw, wonderschoon
This entry was posted
on woensdag, maart 13th, 2013 at 07:52 and is filed under Dank/aanbidding, GEDICHTEN Cobi.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
Dit is weer een prachtig gedicht als eerbetoon aan onze Schepper.
wat een mooi gedicht, dank je!
Ja, Hij is het waard!
Zijn Schepping is zo mooi, voor wie het maar zien wil.