ZO ZIEK
Zo zwak en ziek
zo stil en oud
zo moe en mager
zo vreemd, zo vertrouwd.
Zo heel dicht bij
toch zo alleen
zijn hand in de mijne
nergens heen.
Een doorgroefd gezicht
met veel verdriet
ik wil hem bereiken,
maar kan het niet.
Al een beetje op weg
naar zijn Heiland, zijn Heer
ontvang hem Heer Jezus,
hij kan niet meer…..
This entry was posted
on zaterdag, maart 23rd, 2013 at 12:12 and is filed under GEDICHTEN Cobi, In het dal.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
