God vind je niet in de drukte van je bestaan
als je geen tijd neemt om even stil te staan
Hij loopt niet mee in de race naar rijkdom en macht
je komt Hem niet tegen als je alles van mensen verwacht.
Hij kan je niet helpen als jij je rugzak vast blijft houden
zelf je lasten wilt dragen en Hem niet durft te vertrouwen
boos en verkrampt, je handen tot vuisten gebald
hoe kan Jezus je dan optillen wanneer je valt.
Wel als je bent gebroken en stil van verdriet
als je nergens meer hoop en uitkomst ziet
als je iemand nodig hebt om je tranen te drogen
als je door mensen bent verlaten en bedrogen.
Als jij je handen uitstrekt naar boven om kracht
als je alles alleen van God verwacht
als jij je lasten niet alleen kunt dragen
als je niet te trots bent om hulp te vragen.
Dan is God daar, waar Hij altijd al was
in en om je heen en Hij houdt je vast
Hij droogt je tranen en Hij tilt je op
ver boven jezelf, hoog op een Rots!
Tags: gebroken, God, kidsVerdriet/Bang, rugzak, tranen
Wat een prachtig gedicht en ook zo waar,…ja alles van de Heer verwachten en de sleutel van je hart aan Hem geven.
Hartelijk bedankt voor dit gewelige gedicht.
Gods Zegen Astrid
Dank je Astrid voor je bemoedigende reactie.
Gods zegen ook voor jou.
liefs
Cobi