STILLE TIJD

Markus 1:35
Vroeg in de ochtend, toen het nog helemaal donker was, stond Hij op, ging naar buiten en liep naar een eenzame plek om daar te bidden.

Jezus zocht steeds weer de stilte op. Hij verzette als het ware geen stap voordat Hij gesproken had met Zijn Vader en aan Hem had gevraagd waar Hij zijn voet neer moest zetten en welke richting Hij moest gaan.
Jezus kwam van God, leefde van uit God en keerde terug tot God.

Voor ons is het niet anders. Ook wij mogen dezelfde weg gaan als Jezus, ook al zijn wij de weg wel eens kwijt of kunnen we de zachte stem van God niet verstaan door alle drukte en zorgen van het leven, die soms de boventoon voeren.
Dan wordt het tijd om een pas op de plaats te maken, alles van je af te schudden en de aanwezigheid van God te zoeken.
Als Jezus dit contact al zo nodig had, dan is het duidelijk dat wij zeker niet zonder kunnen.
Het is geen verplichting of een moeten, voor sommige van ons is het woord “stille tijd” een beladen woord geworden.
Dat is Gods bedoeling nooit geweest, we mogen in Zijn tegenwoordigheid verkeren, als het ware bij Hem op schoot kruipen, om tot rust te komen, om ons te laten vullen met Zijn Liefde en zo het leven weer aan te kunnen, zodat we weer in staat zijn om de juiste beslissingen te nemen of de juiste weg in te slaan.

Stille tijd is er alleen maar om ons te helpen, om ons toe te rusten voor de nieuwe dag en de dingen, die ons te wachten staan.
Het vraagt zeker wel eens zelfdiscipline, maar het hoeft geen uren te duren.
Zo maar even de naam van Jezus noemen, een kort gebed, een stukje uit de Bijbel lezen, nadenken over een tekst of zo maar stil zijn en proberen alle gedachten uit te bannen.
Het brengt je dichter bij God en je word je meer bewust van het feit dat God met je mee gaat en er voor je wil zijn, ieder moment van de dag.

Je hoeft niet, je mag en het zal jezelf en anderen tot zegen zijn.

Tags: God, Jezus, rust, stile tijd, Stilte