ALS DE VLAM DOOFT
Het leven is als een kaars
zij brandt een leven lang
maar aan het einde van een leven
zie je soms een zwarte walm.
Het rookt en stinkt
en het wil niet doven
ook al heeft zij haar hele leven
in God kunnen geloven.
Dat is de strijd
die er soms woedt
maar daarna is er rust
en komt alles goed.
De vlam dooft
en is op aarde niet meer
maar voor eeuwig ontstoken
in de hemel voor haar Heer.
Tags: doven, Overlijden, strijd, vlam
This entry was posted
on zaterdag, april 13th, 2013 at 10:10 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Overlijden.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
