Als je moegestreden bent…
Als je moegestreden bent
door al het onrecht en het leed
als je het niet meer ziet zitten
en niets meer zeker weet…
Als je geloof wankelt
als een espenblad
nog kleiner dan een mosterdzaadje
als je huilt en niet meer lacht…
Als de wereld als een molensteen
om je nek lijkt te hangen
als je het niet meer kunt dragen
alleen nog naar God kunt verlangen…
Richt je blik dan maar omhoog
al lijken de wolken zwart en grauw
straks komt de zon er weer door heen
kleurt de lucht weer helder blauw.
Nog even wachten, nog even klagen
nog even bidden tot de Heer
het licht zal het van ’t duister winnen
dan zie je ook Gods Liefde weer.
Tags: bidden, duister, klagen, leed, Licht, moegestreden, onrecht, wachten
This entry was posted
on vrijdag, augustus 26th, 2011 at 17:49 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Hoop.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
Beste Cobi,
weer een heel mooi gedicht, prachtig verwoord.
Ik heb je tekst “alle scherven inleveren” op mijn blog gezet, samen met het schilderij.
Gods zegen toegewenst,
Tineke
Dank je, Tineke, dat het maar velen tot zegen mag zijn, samen met jouw schilderij.
liefs
Cobi