Parijs

De wereld huilt…
geen mens laat het onberoerd
de lichtstad waar het licht gedoofd is
en de haat nog wordt gevoeld.

De angst en de paniek
die men heeft moeten doorstaan
levens moedwillig weggerukt
hoe kan dit bestaan?

De wereld huilt….
en God huilt met ons mee
onze onmacht onze pijn
draagt Hij met zich mee.

Laat de Liefde zegevieren
het enige dat van waarde is
reik elkaar de hand
er is al zo veel gemis.

Voor even lijkt de wereld
in zijn afschuw één
slaan we onze armen om Parijs
en om elkander heen.

Zo ontsteken we samen
toch een lichtje van hoop
dat eens uit zal groeien tot vrede
waar ik nog steeds in geloof!

www.myplaceofpeace.com/parijs

Licht in de nacht

Als je niet kunt slapen
en het donker je omsluit
als al je tranen zijn vergoten
en je hart nog huilt.

Als de wereld met Zijn leed
als een molensteen op je drukt
als je weg wil dromen
in een eindeloze vlucht.

Als angst en wanhoop
niet willen verdwijnen
als de zon in je leven
nooit meer lijkt te schijnen

Als door een kier van de gordijnen
het licht niet wil gloren
als je het gezang van de vogels
nog steeds niet kunt horen.

Dan nog kan er een Licht opgaan
dat gaat schijnen in je hart
zo maar op een moment
dat je het niet meer verwacht.

Richt je oog maar op Jezus
en niet op dat donkere dal
dan kan Hij in jou een Licht ontsteken
dat voor eeuwig branden zal.

www.myplaceofpeace.com/licht-in-de-nacht

God is hier

Het is het enige dat over blijft
als alles weg gevallen is
als je leeft in ‘ t diepe duister
wordt omgeven door een dikke mist.

Als de hele wereld wankelt
de zon niet meer wil schijnen
als je bij het ontwaken
in het niets zou willen verdwijnen.

Als je vragen en waaroms
je lijken te verslinden
als je hulpeloos rond doolt
geen rust meer kan vinden.

Dan is er slechts één ding
dat nooit zal veranderen
God is hier heel dicht bij jou
je mag huilen in Zijn armen.

Op de hoogste berg
in het diepste dal
waar je ook door heen gaat
Hij is er al.

God is hier
dat is een feit
in je grootste angst
en je felste strijd.

In je diepste eenzaamheid
ben je toch niet alleen
God is hier
in en om je heen!

De bomen buigen

De bomen buigen
onder het natuurgeweld
ze verweren zich uit alle macht
willen niet worden geveld.

Zij strekken hun takken
wijd en hemelhoog
hun bladeren zijn gevallen
de kracht van de storm is groot.

Donkere wolken vliegen
razendsnel voorbij
opgejaagd door de wind
in een lange rij.

Zo gaat soms in ons leven
de storm hevig te keer
we lijken te bezwijken
en weten het niet meer.

Maar als de storm gaat liggen
de rust is weergekeerd
dan ben je toch weer rijker
en heb je iets geleerd.

Al heb je veel verloren
wat je niet missen kon
de strijd is nu gestreden
Gods Liefde overwon.

De zon breekt door de wolken
haar warmte doet je goed
en je weet ik heb God zelf
in dit alles ontmoet.

In jouw verdriet

Jouw pijn is mijn pijn
jouw verdriet is mijn verdriet
onze tranen vermengen zich
en ik weet zeker dat God ze ziet.

Ik zie zelfs een traan
die niet van jou is of van mij
maar van Vader God
Hij is heel dicht bij.

Bij mensen die moeten lijden
Hij tilt ze op
ooit bereik je
weer samen de top.

Leg je moede hoofd
maar op Zijn schouders neer
voel Zijn Liefde om je heen
laat je dragen door onze Heer.

Gods troostende armen
zijn als een cocon om je heen
waar je weer uit zal herrijzen
je bent niet alleen.

De wereld is in grote nood

En toch blijf ik hopen, bidden
met of zonder woorden
toch weet ik zeker
dat U mij zal horen.

Al krijg ik geen antwoord
op mijn vele vragen
U droogt mijn tranen
en wil mij dragen.

Op Uw Liefde blijf ik vertrouwen
die U in mij hebt gelegd
een keuze die ik zelf kan maken
biddend strijden in gebed.

Dus blijf ik roepen, schreeuwen
al duurt het nog zo lang
bevrijdt ons van het kwade
voleindig toch Uw plan.

Stop het moorden, de martelingen
het lijden is zo onmenselijk groot
laat Uw Liefde overwinnen
de wereld is in grote nood.

Je Suis Charlie

Wie ben ik?
Wie ben jij?
Wie zijn wij?

Christen?
Moslim?
Vogelvrij?

Geliefd?
Bemind?
Gehaat?

Vrijheid
die niet echt bestaat
zo lang er nog één mens
op aarde is
die deze vrijheid mist.

Voor ieder mens
dicht bij of ver weg
is deze vrijheid
hun goed recht.

Ik weet wie ik ben
als Charlie er niet meer is
…dat ebola-kind
die zijn ouders zo mist
…de Christen
die vervolgd wordt om zijn geloof
…de vluchteling
zonder huis of hoop
…de zieke
die weet dat hij sterven gaat
…de dakloze
die leeft op straat
…de oude vrouw
die nooit haar kinderen ziet…

Maar vandaag…
Je Suis Charlie!

EEN GOUDMIJN

Soms is het leven zo oneerlijk
zo vreselijk wreed
dan sta je voor een hoge berg
vol verdriet en leed.

Je staat voor die berg
en voelt je moederziel alleen
hoe kom ik hier door
ik kan er niet over heen.

Je zou weg willen vluchten
maar toch geef je niet op
ik zal die berg beklimmen
samen met mijn God.

En als dit niet lukt
dan ga ik er dwars door heen
met Hem moet het lukken
ik hoef niet alleen.

Of ik graaf een tunnel
en ga er onderdoor
al moet ik kruipen
God gaat mij voor.

En bereik ik na een lange strijd
eindelijk de top
dan is de berg veranderd
in een goudmijn, door God!

n.a.v. uitspraak Robert H. Schuller in The New Possibility Thinkers Bible.

DIT GAAT NOOIT VOORBIJ

Ik zie steeds die auto’s voor me
in een eindeloze rij
waar geen einde aan schijnt te komen
dit gaat nooit voorbij…

Steeds meer mannen, vrouwen, kinderen
krijgen een gezicht
hoewel ik hen niet ken
en ook niet persoonlijk mis.

Toch staan ze in mijn hart gegrift
op mijn netvlies, in mijn oren
hoewel ik hen nooit heb gezien
en ook nooit zal horen.

Ze waren gewoon als jou en mij
met toekomstplannen en dromen
die zo wreed zijn verbroken
en nooit uit zullen komen…

Ze doorweven heel mijn dag
laten m’n tranen stromen
hoe kunnen onbekende mensen
zo dicht bij je komen.

De auto’s rijden door
er is zacht geklap te horen
moge de dolk
die door ons aller hart snijdt
ook Poetins hart doorboren.

DAG VAN NATIONALE ROUW

Vandaag zijn we stil en diep bewogen
niemand kan en wil het nog geloven
dat zoveel levens zijn weggerukt
in een lang verwachte vakantievlucht.

We denken in stilte aan hen die rouwen
en zo veel van hun geliefden houden
die ze nooit meer kunnen omarmen
oh Heer wilt U hun koude hart verwarmen.

Geef hen kracht en moed om door te gaan
laat hen voelen dat U naast hen wil staan
draag hen als ze niet meer kunnen lopen
toon hen dat ze op een weerzien mogen hopen.

De vlaggen tonen onze rouw
de klokken zullen luiden
één in een groot intens verdriet
we kunnen alleen nog bij U schuilen.

En als het vliegtuig met de overledenen
vanmiddag hier zal landen
zijn we stil in diep respect
en vouwen bevend onze handen.