Te groot, te diep…

Als het licht gedoofd is
de nacht gevallen
je hoop verdwijnt…

Als er aan het einde van de tunnel
geen sprankje licht
meer schijnt…

Als er geen woorden zijn
die je kunnen bekoren
omdat je zo veel hebt verloren…

Dan past alleen maar zwijgen
en heel dicht bij je zijn
zodat wij jouw verdriet kunnen voelen
en doorleven je diepe pijn.

Zoals Jezus nu ook doen zal…

Heer ontferm U
en geef troost
sla Uw armen om hen heen
dit verdriet is zo onmenselijk groot…

www.myplaceofpeace.com/te-groot-te-diep

Gedachten komen
en ze gaan
herinneringen
om bij stil te staan.

Zo ver weg
toch zo dicht bij
leef je voor altijd
diep in mij.

Uit het oog
maar in mijn hart
ik fluister je naam
tranen vallen zacht.

Dan weer een glimlach
of een diepe zucht
als een vogel
op zijn laatste vlucht.

Dankbaar
voor jouw leven
voor de liefde
die je hebt gegeven.

Zo gaan
de herinneringen
in weemoed
aan mij voorbij.

En je was weer
heel even
bijna tastbaar
bij mij…

Ik steek voor jou
een kaarsje aan
in deze donkere nacht
het Licht overwint
’t is bijna dag…..

BIJ DE BEGRAFENIS VAN FRISO

Heer ik kan alleen maar bidden
voor Uw aanwezigheid in hen
wilt U hun koude hart verwarmen
en laten merken dat U er bent.

Dat de vogels mogen zingen
een hemels afscheidslied
help hen steeds weer te beseffen
dat hij hen niet voorgoed verliet.

Dat de bloemen zullen geuren
de zon door alles heen mag breken
hen troostend verwarmen
van eeuwig leven zal mogen spreken.

Laat die laatste gang met hun geliefde
goed en vredig mogen zijn
dat in dit droevig afscheid
Uw Liefde om hen heen mag zijn.

Dat zijn leven en zijn sterven
niet voor niets zijn geweest
omdat hij in vele harten
voor altijd verder leeft.

BIJ HET OVERLIJDEN VAN FRISO

Voor de Koninklijke familie
in hun diep verdriet
om een vader die zijn kinderen
onvrijwillig achterliet.

Voor een vrouw die nu de leegte
in haar bestaan moet vullen
die haar taak als moeder
en ook als vader moet vervullen.

Voor de kinderen die nu al weten
van verdriet en gemis
niets meer zal zijn zoals het was
nu hun vader er niet meer is.

Voor een moeder die haar zoon
moet gaan begraven
een verdriet zo groot
dat alleen niet is te dragen.

Voor dit intense diepe leed
zijn mijn gebeden
ontferm U Heer over hen
wilt U troost en uitzicht geven?

Sla Uw armen om hen heen
en vernieuw hun kracht
geef hen kleine lichtpuntjes
voor iedere nieuwe dag.

Dat mooie herinneringen
dit gemis mogen gaan verzachten
en hoop mogen putten uit het weerzien
dat zij eens mogen verwachten.

DAG OMI

Bij het graf van omi
knielt een lief klein kind
in haar hand een tekening
de haren wapperend in de wind.

Haar gezichtje kijkt zo ernstig
een stille serene rust
’t is alsof ze omi
met haar liefde kust.

De tekening plaatst ze zorgvuldig
tegen omi’s steen
een zelfportret van hen beiden
nu is ze niet meer zo alleen.

Een traan druppelt als een zegen
op het hoofd van het kindje neer
ze fluistert zacht: dag omi
ik kom gauw weer.

GEDENKEN

In gedachten stil staan
bij hen die ons zijn voorgegaan
de vele herinneringen
met een lach en een traan.

Het afscheid en hun sterven
soms door geweld zonder zin
een ziekte die het won
een triest en nieuw begin.

Toch blijven ze in ons leven
door de liefde die we gaven
soms vele lange jaren
enkele uren of dagen.

Ze worden niet vergeten
zo lang wij aan hen denken
over hen kunnen praten
en hen in ons hart gedenken.

Het gemis en de pijn
zullen blijven bestaan
maar er komt een tijd
dat je weer verder kunt gaan.

Met dankbare herinneringen
die je koesteren mag
en op een dag besef je
dat je weer lacht…

ALS DE VLAM DOOFT

Het leven is als een kaars
zij brandt een leven lang
maar aan het einde van een leven
zie je soms een zwarte walm.

Het rookt en stinkt
en het wil niet doven
ook al heeft zij haar hele leven
in God kunnen geloven.

Dat is de strijd
die er soms woedt
maar daarna is er rust
en komt alles goed.

De vlam dooft
en is op aarde niet meer
maar voor eeuwig ontstoken
in de hemel voor haar Heer.

DE DOOD

De dood is zo ongrijpbaar
trekt je aan en stoot je af
het is een afscheid nemen
je staat aan een gedolven graf.

Het vertelt ook van een toekomst
van verwachting en van hoop
van heel zeker mogen weten
Jezus blijft bij mij, dwars door de dood.

Hij geeft je eeuwig leven
wonderschoon en vol van vrede
je hoeft niet bang te zijn
ook jou wil Hij dit geven

ZO KOSTBAAR

Uw ogen zagen zijn vormeloos bestaan
o Heer, waarom is het misgegaan?
In de moederschoot werd hij geweven
waar is nu Uw levensgeest gebleven?

U nam nog voor U had gegeven
een leventje dat niet eens mocht leven
Toch al zo kostbaar in Uw ogen
dàt Heer wil ik alleen geloven.

Voor U is dit leven zoveel waard
U zal het voleinden
ook al heb ik het nooit gebaard.

‘k Mag van dit kindje blijven houden
help me Heer, U te vertrouwen…

(zie ook Gedichtenkaarte Overlijden)

WANHOOPSDAAD

Als een donderslag bij heldere hemel
als een bliksemschicht
die de lucht doorklieft
zo voel ik plots
God zijn verdriet
over dit leven
door Hem gegeven
nu genomen
tot een eind gekomen…

Wie kende zij gedachten?
wie weet van zijn angstige nachten?
wie zag de wanhoop achter dat gesloten gezicht?
hoe lang heeft Hij gezocht en niet gevonden?
met wie voelde Hij zich nog verbonden?

Wat ging vooraf aan die wanhoopsdaad
naar wie heeft hij gevraagd?
wie hoorde die schreeuw om hulp die niet kwam?
wie is het die hem zijn leven ontnam?

O God, vergeef hem
’t is Uw kind
zorg dat hij nu
echte vrede vindt.