Die foto
Als ik nu die foto zie
van heel lang geleden
toen ik nog een kind was
en onbezorgd kon leven
Er werd van mij gehouden
dat vond ik heel normaal
m’n moeder altijd thuis
één snoepje uit het dressoir.
Ik wist waar ik aan toe was
alles stond al vast
regels om aan te houden
ik wist niet hoe gelukkig ik was.
Een vader die hard werkte
Liselotte mijn lappenpop
’s zondags naar de kerk
bekend met God en zijn gebod.
Vragen hoefde je niet te stellen
het antwoord was bekend
waarom? Daarom! niet meer zeuren
tevreden zijn en niet verwend.
Waren vroeger tijden beter
waar verlang ik soms zo naar?
ik wist niet dat er meer was
het eten stond om half één klaar.
Die rust en zekerheid
de wereld nog zo heerlijk klein
nog onbewust van zo veel gevaar
kon het nog maar even weer zo zijn…
Hij ontsteekt het Licht
Het is stil
geen geluid is er te horen
alleen het schreien
van een heel klein kind.
Het is Jezus
die zojuist werd geboren
maar niet welkom is
en geen plek op aarde vindt.
Weer is het stil
het voorhangsel begint te scheuren
en weer klinkt daar Jezus stem
door de donkere nacht.
“Mijn God, mijn God
waarom hebt U Mij verlaten?”
en dan de woorden:
“Het is volbracht.”
Nog steeds hoor je Zijn stem
in stille, donkere nachten
nog altijd fluistert Hij
heel zacht je naam.
Op zoek naar een plek
in je hart, in je huis
dan steekt Hij het Licht
voor altijd aan.
Eén van ons
God is veel groter
dan je ooit hebt bedacht
sterker en veel machtiger
dan je had verwacht.
Kleurrijker, overweldigend
vol Liefde, wonderschoon
en toch kwam Hij bij ons
als mens zo heel gewoon.
Hij is veel dichter bij
dan je ooit zal kunnen beseffen
je leeft door Zijn adem
niet in woorden uit te leggen.
Je ademt Hem in
kan Hem zien in jou en mij
Hij loopt naast je
Hij is er altijd bij.
Kijk maar naar dat Kindje
zo hulpeloos en klein
dichter bij kan Hij niet komen
één van ons wil Hij zijn.
Hij hoort je
God hoort je en Hij ziet je
Hij noemt je bij je naam
Hij plaatst je niet in hokjes
maar komt naast je staan.
Hij kent je als geen ander
je gedachten zijn aan Hem bekend
je daden en je angsten
Hij weet wie je werkelijk bent.
Als mensen je buiten sluiten
je nawijzen en veroordelen
dan opent God Zijn Vaderarmen
je mag heel dicht bij Hem wezen.
Dus twijfel nooit
en vergeet het niet
het is God
die je hoort
en je altijd ziet.
Het is Zijn stem
die je naam noemt
teder en zacht
ga maar
er wordt op je gewacht.
N.a.v. preek Ds. Dennis Mohn 7 december 2014
Kerk van de Nazarener Vlaardingen
EEN GOUDMIJN
Soms is het leven zo oneerlijk
zo vreselijk wreed
dan sta je voor een hoge berg
vol verdriet en leed.
Je staat voor die berg
en voelt je moederziel alleen
hoe kom ik hier door
ik kan er niet over heen.
Je zou weg willen vluchten
maar toch geef je niet op
ik zal die berg beklimmen
samen met mijn God.
En als dit niet lukt
dan ga ik er dwars door heen
met Hem moet het lukken
ik hoef niet alleen.
Of ik graaf een tunnel
en ga er onderdoor
al moet ik kruipen
God gaat mij voor.
En bereik ik na een lange strijd
eindelijk de top
dan is de berg veranderd
in een goudmijn, door God!
n.a.v. uitspraak Robert H. Schuller in The New Possibility Thinkers Bible.
Gedachten komen
en ze gaan
herinneringen
om bij stil te staan.
Zo ver weg
toch zo dicht bij
leef je voor altijd
diep in mij.
Uit het oog
maar in mijn hart
ik fluister je naam
tranen vallen zacht.
Dan weer een glimlach
of een diepe zucht
als een vogel
op zijn laatste vlucht.
Dankbaar
voor jouw leven
voor de liefde
die je hebt gegeven.
Zo gaan
de herinneringen
in weemoed
aan mij voorbij.
En je was weer
heel even
bijna tastbaar
bij mij…
Ik steek voor jou
een kaarsje aan
in deze donkere nacht
het Licht overwint
’t is bijna dag…..
LEVEN IN DANKBAARHEID
Ja Heer, mijn dank wil ik U geven
voor wat U voor mij hebt gedaan
dat U alle jaren van mijn leven
altijd naast mij hebt gestaan.
Dank voor Uw Liefde en Uw warmte
voor Uw armen om mij heen
ook als ik het mij niet bewust was
liet U mij geen moment alleen.
Dank voor Uw geduld en het vertrouwen
dat U ook aan mij gaf
Uw vergeving telkens weer
als ik die zo nodig had.
Dank U Heer voor Uw lijden
voor de straf die U droeg
voor genade eindeloos groot
die mij eeuwig leven doet.
Dank U voor mensen en dieren
die U in Uw Liefde aan mij gaf
zij verreiken mijn leven
ieder uur en elke dag.
Dat mijn dank nooit zal verstommen
ook als ik U niet begrijp
U wil ik lof en eer toezingen
van nu aan tot in eeuwigheid.
Dansen in de wind
Dansen in de wind
De bladeren dansen in de wind
uitgelaten en zo blij
ze roepen en ze zingen
eindelijk zijn we vrij.
Ze weten niet van het einde
dat al heel snel nader komt
van rotting en verderf
op een natte grond.
Ze genieten van ’t moment
waarin ze mogen leven
en zij zichzelf en anderen
alles willen geven.
Moe en zeer tevreden
dalen ze op de aarde neer
wetende dat het goed is
er is nog zo veel meer…
De paddestoelen steken hun kopjes
vrolijk uit het mos
weet je dat we komen van
en weerkeren tot God?
Even rusten even sluimeren
in moeder aarde veilig geborgen
het nieuwe leven dat reeds in hen is
zal weer ontspruiten op die grote Morgen.
Ik ben er altijd
Ik ben
Ik zal er altijd zijn
roep Mij maar aan
noem Mijn naam…
Ik hoor je schreeuw
uit het diepste van je ziel
Ik ben de God
die jou beschermen wil.
De machten van het kwaad
kunnen jouw lichaam doden
maar jouw ziel is onaantastbaar
daar mag je in geloven.
Ik ben
Ik zal er zijn
nu en altijd
in je diepste pijn
in je grootste vreugde
tot in aller eeuwigheid.
DIT GAAT NOOIT VOORBIJ
Ik zie steeds die auto’s voor me
in een eindeloze rij
waar geen einde aan schijnt te komen
dit gaat nooit voorbij…
Steeds meer mannen, vrouwen, kinderen
krijgen een gezicht
hoewel ik hen niet ken
en ook niet persoonlijk mis.
Toch staan ze in mijn hart gegrift
op mijn netvlies, in mijn oren
hoewel ik hen nooit heb gezien
en ook nooit zal horen.
Ze waren gewoon als jou en mij
met toekomstplannen en dromen
die zo wreed zijn verbroken
en nooit uit zullen komen…
Ze doorweven heel mijn dag
laten m’n tranen stromen
hoe kunnen onbekende mensen
zo dicht bij je komen.
De auto’s rijden door
er is zacht geklap te horen
moge de dolk
die door ons aller hart snijdt
ook Poetins hart doorboren.
