ZO KOSTBAAR
Uw ogen zagen zijn vormeloos bestaan
o Heer, waarom is het misgegaan?
In de moederschoot werd hij geweven
waar is nu Uw levensgeest gebleven?
U nam nog voor U had gegeven
een leventje dat niet eens mocht leven
Toch al zo kostbaar in Uw ogen
dàt Heer wil ik alleen geloven.
Voor U is dit leven zoveel waard
U zal het voleinden
ook al heb ik het nooit gebaard.
‘k Mag van dit kindje blijven houden
help me Heer, U te vertrouwen…
(zie ook Gedichtenkaarte Overlijden)
ZO ZIEK
Zo zwak en ziek
zo stil en oud
zo moe en mager
zo vreemd, zo vertrouwd.
Zo heel dicht bij
toch zo alleen
zijn hand in de mijne
nergens heen.
Een doorgroefd gezicht
met veel verdriet
ik wil hem bereiken,
maar kan het niet.
Al een beetje op weg
naar zijn Heiland, zijn Heer
ontvang hem Heer Jezus,
hij kan niet meer…..
WANHOOPSDAAD
Als een donderslag bij heldere hemel
als een bliksemschicht
die de lucht doorklieft
zo voel ik plots
God zijn verdriet
over dit leven
door Hem gegeven
nu genomen
tot een eind gekomen…
Wie kende zij gedachten?
wie weet van zijn angstige nachten?
wie zag de wanhoop achter dat gesloten gezicht?
hoe lang heeft Hij gezocht en niet gevonden?
met wie voelde Hij zich nog verbonden?
Wat ging vooraf aan die wanhoopsdaad
naar wie heeft hij gevraagd?
wie hoorde die schreeuw om hulp die niet kwam?
wie is het die hem zijn leven ontnam?
O God, vergeef hem
’t is Uw kind
zorg dat hij nu
echte vrede vindt.
DE ENIGE TROOST
Te diep, te veel, te erg, te wreed
niet te peilen, zo veel leed
zo veel pijn, zo veel verdriet
zo veel tranen, die God ziet.
Hij wil je troosten
dicht bij Zijn hart.
kruip maar opschoot
vertel Hem je smart.
Hij huilt met je mee
Hij heeft ook verdriet
Hij droogt je tranen
God heeft je lief.
Zo heeft God het nooit bedoeld
Alleen Hij weet wat jij nu voelt.
(zie ook Gedichtenkaarten Overlijden)
GODS UITGESTREKTE ARM
Wilde snikken
vanuit je keel
tranen die stromen
het zijn er teveel.
Een God die meelijdt
dag aan dag
een God die wacht
en niets verwacht.
Een mensenkind
in een heel diep dal
Gods uitgestrekte arm
die haar helpen zal.
Strek je uit naar Hem
geef Hem maar die pijn
je hoeft niet alleen
Hij wil er voor je zijn.
Niet zo
Geboren worden doet leven
maar er ging iets mis
geen kreetjes en geluidjes
alleen maar droefenis.
Een stil en bleek gezichtje
zo gaaf, zo wonderschoon
maar zonder adem, zonder leven
zo vreemd, zo ongewoon.
Een vader met een kistje
een moeder vol verdriet
God geeft niet om te nemen
zo wilde Hij het niet.
VOOR ALTIJD IN ONS HART
Ook al ben je niet meer bij ons
je blijft voor altijd voortbestaan
in ons hart en in ons denken
je blijft een deel van ons bestaan.
Je bent nu vrij om te leven
geen beperking en geen pijn
veilig in Gods Vaderarmen
daar mag jij voor altijd zijn.
Spelen in een bloemenwei
de zon die jou verwarmt
daar willen wij aan denken
als ons hart naar jou verlangt.
Je hebt nu eeuwig leven
Jezus is jouw beste Vriend
Hij zal jou al Zijn Liefde geven
’t is goed, je hebt het verdiend.
VOOR HEN DIE ONS VOOR GAAN
Wat zal God blij zijn jou te mogen ontmoeten
Hij wacht jou op voorbij de levensgrens
waar geen tranen of leed jou zullen begroeten
maar Gods Liefde jou eeuwig leven schenkt.
Verlost van angst, verlost van pijnen
volkomen zul je nu bestaan
volmaakt in schoonheid en in Liefde
zul je samen met Hem verder mogen gaan.
Je lange reis is nu ten einde
je was zo lang op weg naar Huis
je bent nu veilig in Gods Vaderarmen
eindelijk voor altijd THUIS!
NU DE TIJD VERSTREKEN IS
Nu de tijd verstreken is
de pijn nog niet verdwenen is
het gemis zo tastbaar is
leef je in een dichte mist.
Alles lijkt zo doelloos
zo beperkt en hopeloos
leeg en zonder zin
er is geen einde of begin.
De goedbedoelde woorden
geschreven of gesproken
ze kunnen je niet bereiken
je kan het niet geloven…
dat deze pijn eens zal verzachten
je op een dag weer zult kunnen lachen
de tranen niet meer zullen stromen
je dicht bij God zult kunnen komen…
Tot die tijd zullen wij jou dragen
niets verwachten en niets vragen
er gewoon voor jou zijn
delen in jouw diepe pijn.
NU JE MOEDER IS GESTORVEN
Een moeder zou eeuwig op aarde moeten leven
een moeder zou er altijd voor je moeten zijn
een moeder zou je altijd moeten kunnen troosten
bij verdriet en ook bij pijn.
Een moeder kun je eigenlijk nooit missen
ook al word je nog zo oud
de navelstreng wordt nooit helemaal verbroken
omdat ze onvoorwaardelijk van je houdt.
Een moeder zou nooit moeten sterven
die dag val je in een diep en donker gat
waar je maar moeilijk uit kunt komen
omdat haar hand jou niet meer omvat.
Voor een moeder mag je ook danken
voor iedere dag die God haar gaf
dat ze haar leven met jou deelde
voor haar liefde en haar lach.
Dat God en mensen jou nu mogen troosten
met die liefde die je nu zo mist
je blijft voor eeuwig met haar verbonden
ook nu ze in de hemel is.
(zie ook Gedichtenkaarten Overlijden)
