DAG VAN NATIONALE ROUW
Vandaag zijn we stil en diep bewogen
niemand kan en wil het nog geloven
dat zoveel levens zijn weggerukt
in een lang verwachte vakantievlucht.
We denken in stilte aan hen die rouwen
en zo veel van hun geliefden houden
die ze nooit meer kunnen omarmen
oh Heer wilt U hun koude hart verwarmen.
Geef hen kracht en moed om door te gaan
laat hen voelen dat U naast hen wil staan
draag hen als ze niet meer kunnen lopen
toon hen dat ze op een weerzien mogen hopen.
De vlaggen tonen onze rouw
de klokken zullen luiden
één in een groot intens verdriet
we kunnen alleen nog bij U schuilen.
En als het vliegtuig met de overledenen
vanmiddag hier zal landen
zijn we stil in diep respect
en vouwen bevend onze handen.
This entry was posted
on woensdag, juli 23rd, 2014 at 08:56 and is filed under Dicht bij God2, GEDICHTEN Cobi, In het dal.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Both comments and pings are currently closed.
en weer raak je de juiste snaar !!!