Ik blijf een kind heel diep van binnen
ik geloof nooit dat het went
ik verheug me over kleine dingen
ik verheug me over Kerst en Advent.
Ik verwacht weer een hemel op aarde
liefde en vrede voor ieder mens
wonderen van het Kind in de kribbe
Gods Zoon en ook maar een mens.
Dat kind in mezelf
blijf ik toch maar koesteren
het mag er zijn
zo puur en echt.
Ik neem er een voorbeeld aan
ik heb niets te vrezen
want het Kind in de kribbe
wijst mij de weg.
Tags: Advent, de weg, Jezus, kerst, Kind, kribbe
This entry was posted
on maandag, december 17th, 2012 at 09:56 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Jezus2, Kerst.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
Dank je lieve Hannie,
ik zou niet anders kunnen.
Liefs
Cobi