HIJ IS ONZE HOOP
Met Kerst moet ik eigenlijk huilen
ik voel geen blijdschap in m’n hart
ik moet steeds maar denken
aan al die mensen overmand door smart.
Aan hen die ons ontvielen
die weten te moeten gaan
ik zie alleen maar duisternis
en vul m’n dagen met een traan.
Is Kerst niet meer dan duisternis
meer dan een lach of traan
meer dan ik kan bevroeden
is Jezus ons niet voorgegaan?
Op weg naar ’s Hemels luister
te beginnen in een stal
nederig als een kindje klein
die deze wereld redden zal?
Dan springt m’n hart weer op van vreugde
als ik denk aan Hem waar ik in geloof
omdat ik in Zijn Licht mag leven
Hij verandert duisternis weer in hoop.
Tags: duisternis, hoop-juweeltjes, Jezus, kerst
This entry was posted
on maandag, februari 11th, 2013 at 20:27 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Hoop2, Kerst.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.