IN LEVEN ÈN DOOD
Je hoeft niet alleen te gaan
de Heer gaat aan je zij.
Ook ’t laatste stukje van je pad
is Hij er steeds bij.
Het geeft niet dat je niet kunt lopen
Hij wil je immers dragen.
En daar op die veilige plek
mag je alles aan Hem vragen.
Vertel Hem maar van je verdriet
je angsten en je pijn
hoe moeilijk het is om los te laten
ook al zou je nu al bij Hem willen zijn.
Huil maar uit bij Hem op schoot
Hij houdt je hand vast in leven èn dood
Niemand kan troosten zoals Hij
Jezus maakt jou weer volkomen vrij.
This entry was posted
on vrijdag, februari 8th, 2013 at 21:07 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Hoop2, In het dal.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
