NOEM MIJN NAAM
Als niemand je naam meer noemt
als je door mensen bent vergeten
als niemand jou echt wil kennen
als niemand nog jouw naam wil weten.
Als de deurbel niet meer klinkt
je voor niemand meer de deur ontsloot
de telefoon ook niet meer rinkelt
dan ga je steeds een beetje dood.
Maar God wil jou bij name noemen
Hij weet echt wel wie je bent
jij mag Hem jouw Vader noemen
Hij wil door jou worden gekend.
Dus kijk achter gesloten deuren
maak los van werk en valse plicht
laat bel en telefoon weer rinkelen
want eenmaal gaat ook jouw deur dicht.
Tags: gesloten deuren, naam, vergeten
This entry was posted
on donderdag, februari 7th, 2013 at 20:20 and is filed under GEDICHTEN Cobi, In het dal.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
