Gedachten komen
en ze gaan
herinneringen
om bij stil te staan.

Zo ver weg
toch zo dicht bij
leef je voor altijd
diep in mij.

Uit het oog
maar in mijn hart
ik fluister je naam
tranen vallen zacht.

Dan weer een glimlach
of een diepe zucht
als een vogel
op zijn laatste vlucht.

Dankbaar
voor jouw leven
voor de liefde
die je hebt gegeven.

Zo gaan
de herinneringen
in weemoed
aan mij voorbij.

En je was weer
heel even
bijna tastbaar
bij mij…

Ik steek voor jou
een kaarsje aan
in deze donkere nacht
het Licht overwint
’t is bijna dag…..