Steeds meer bloesem aan de bomen
als een witte sluierpracht
zoals de bruid van Jezus Christus
die Zijn wederkomst verwacht.

Steeds meer knoppen, steeds meer bloemen
ontspruiten aan de kille aarde
uit het niets lijken zij te ontstaan
en toch van zo veel waarde.

Voor hun Schepper, voor hun Maker
voor de Heer van het heelal
die ze met zo veel Liefde vormde
en hen vervolmaken zal.

Zo mogen wij ook groeien, bloeien
zoals God het had bedacht
steeds meer op Jezus lijken
als een bruid die haar bruidegom verwacht.

De Bruidegom, Hij wacht…
in Zijn ogen een blijde glans
omdat Hij zo naar jou
Zijn geliefde bruid verlangt.

Je bruidskleed hangt al klaar
van fijn gesneden linnen
door Jezus zelf gemaakt
het feest gaat zo beginnen.

De gasten worden ongeduldig
wanneer komt toch de bruid
maar de Bruidegom, Hij wacht…
en stelt het feestmaal uit.

Op het grote bruiloftsfeest
mag de bruid toch niet ontbreken
Hij heeft alles al voorbereid
het zal haar aan niets ontbreken.

Hij wordt gehoond, bespot
uitgelachen en geslagen
voor jou wil Hij dit ondergaan
en deze lasten dragen.

Ze slaan Hem aan een kruis
en nemen zelfs Zijn leven
dat Hij vanuit Zijn Liefde
juist aan jou wil geven.

Een Liefde die de dood
zelfs al heeft verslagen
Hij wacht nog steeds op jou
ieder uur en alle dagen….

Cobi van der Hoeven-Zondag