Uw hart is eens gebroken
en het breekt telkens weer
bij het leed van deze wereld
het doet U toch zo’n zeer.

Uw oog gaat over heel de aarde
op zoek naar mensen groot of klein
die Uw voet, Uw oog, Uw handen
voor een mens in nood willen zijn.

U leidt en zendt zo hulp
voor ieder mensenkind
soms zoekt U tevergeefs
omdat U niemand vindt…

Alleen oren en harten hermetisch gesloten
geen handen gevouwen in een gebed
monden die niet meer van Liefde spreken
geen armen om iemand heen gelegd.

Niemand wil in Uw naam gaan vertroosten
en van de aarde stijgt een kreet uit diepe nood
waarom oh God hebt U ons verlaten
hebt U onze noodkreet niet gehoord?

En God wacht in stilte op dat ene gebed
van Zijn kind die zoekt naar Gods wil
zodat Zijn Liefde en troost kan worden uitgedeeld
dat is wat God werkelijk wil.

Cobi van der Hoeven-Zondag

– Posted using BlogPress from my iPhone