Herfst
Dit seizoen vind ik echt een tijd van bezinning.
Het roept zo veel vragen bij me op en het geeft ook zo veel antwoorden.
Eigenlijk denk ik dat God het antwoord op al onze vragen in de natuur heeft gelegd,
alleen moeten we ze wel ontdekken en leren zien.
Net als het wisselen van de seizoenen, ook zo’n prachtig voorbeeld.
Alles is steeds weer in beweging, niets is zoals het blijft.
Na regen komt zonneschijn, na ieder dal verschijnt er weer een berg.
Soms lijkt het onmogelijk om die berg te beklimmen, maar toch komt er weer een dag
dat je boven op de top van die berg staat en weer kunt genieten van het mooie uitzicht.
Had je dat ooit gedacht toen je beneden in dat dal rondploeterde?
Kun jij je nu voorstellen, dat uit die dorre takken, ontdaan van al zijn bladeren,
ooit weer nieuw leven zal ontstaan,
dat nu al onzichtbaar voor ons aanwezig is en groeit?
We weten uit ervaring dat dit zo is en soms zien we de schoonheid er van gewoon over
het hoofd.
Herfst, even stil staan…nadenken…kijken…genieten van die intens mooie kleurenpracht.
Weten dat de dood niet het einde is, maar een heel nieuw begin tot iets groters en
veel mooiers dan wij nu kunnen beseffen.
God heeft ons de natuur niet voor niets gegeven, iedere boom, bloem, plant en dier
weerspiegelt Zijn Liefde.
En de kroon op Zijn schepping is de mens, jij en ik.
Heer, open onze ogen, zodat we U zien in de natuur en in ieder mens die we vandaag
mogen ontmoeten.
Amen
Herfstkleuren
Als een palet met gouden kleuren
ontvouwt de natuur zich aan mijn oog
bomen getooid in herfstkleuren
reiken tot aan de hemelboog.
Ze getuigen uitbundig van hun Schepper
die al dit moois tot aanzijn riep
de bladeren ritselend aan mijn voeten
de geuren, fruitig, warm en diep.
Geen kunstenaar kan dit evenaren
geen mens is tot zoiets in staat
dan alleen de Schepper van hemel en aarde
die ook jou met zoveel liefde heeft gemaakt.
