Deze dag wil ik niet beleven
ik zou hem het liefste overslaan
ik wil niet knielen bij het kruis
de spijkers door Zijn Handen horen slaan.

Ik wil het geschreeuw niet horen
“Kruisig, kruisig Hem”
ik wil niet net als Petrus
doen alsof ik Hem niet ken.

Ik wil Zijn lijden niet zien
Zijn van God verlaten zijn
waarom oh God, waarom
moest dit toch zo zijn?

Dank U Jezus voor het kruis
’t is te groot, te diep
ik kan het niet begrijpen
maar U had ons zo lief.

Ga je met me mee
op weg naar Golgotha
net als de vrouwen
Jezus achter na?

Zou je Hem willen helpen
om Zijn kruis te dragen
net als Simon van Cyrene
als de soldaten het je vragen?

Kun je het aanzien als de spijkers
door Zijn Handen worden geslagen
het bloed, de doornenkroon
Zijn striemen en de slagen?

Wil je die kreet wel horen
“Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?”
zou je Hem in Gethsemane
ook alleen hebben gelaten?

Zijn kruis hoef je niet te dragen
die woorden hoef je niet te horen
zelfs als je Hem alleen hebt gelaten
mag je toch weer bij Hem horen.

Juist door dat kruis
waaraan Jezus zo leed
is er vergeving voor ieder
die in het donker leeft.

Het kruis is een brug
van hoop en genade
het brengt je weer terug
bij God onze Vader.

Nu is de tijd gekomen
van stilte en ontzag
denkend aan het lijden
dat op Jezus wacht.

Het bloed dat voor ons stroomde
de pijn die Jezus leed
de drinkbeker die niet voor bij ging
Zijn bloed dat werd tot zweet.

Nu is de tijd gekomen
om stil die weg te gaan
Jezus niet voor bij te lopen
bij het kruis stil te blijven staan.

Kijk eens naar die wonden
die scherpe doornenkroon
door God en mens verlaten
Jezus, Gods geliefde Zoon.

Het is niet te bevatten
het is te diep, te groot
Jezus bracht ons weer terug
bij Vader God op schoot.