UW WERELD, ONZE WERELD

Er is zoveel verdriet
er is zo heel veel leed
een grafje van een kindje
een broertje dat haar bloemen geeft.

Een vader en een moeder
overmand door verdriet
ik vraag mij af, o Heer
of U dat allemaal wel ziet?

Of zit U hoog en droog
daarboven op Uw troon
en denkt U af en toe,
’t is hun verdiende loon?

O Heer, het spijt me zo
ik word zo ziek van dat geweld
maar U bent vol van liefde
dat is het enige dat telt.

U troost en U bemoedigt
en U wilt ons geluk
daar zijn we voor geschapen
wij maken zelf Uw wereld stuk.