IS ER NOG HOOP?

Het kan me zo intens benauwen
wat er om mij heen gebeurt
het lijden van de mensheid
harten die worden verscheurd.

Door onmacht en verdriet
keuzes die anders hadden moeten zijn
wat mensen elkaar aan doen
het leven doet soms zo veel pijn.

Waar is nog hoop te vinden
waar is nog uitzicht in al dat leed
wie kan die pijn verzachten
is er iemand die redding geeft?

“Ik ben jouw kracht, Ik ben jouw troost
Ik ben jouw hoop in donkere dagen
Ik neem de wereld in Mijn armen
laat Mij haar maar dragen.

Er is geen hulpkreet die Ik niet hoor
geen traan die Ik niet zie
geen pijn die Ik niet voel
mijn kinderen heb Ik zo lief.

Ik zal niet slapen
ook sluimer ik niet
het leed van deze wereld
doet Mij ook veel verdriet.

Wees nu maar stil
Ik zal voor je strijden
alles maak Ik nieuw
er komen andere tijden.”

Knielen bij het kribje

Een witte zachte deken
bedekt de wereld, stil en zacht
het dempt de hulpkreet van de kinderen
de noodkreet uit het diepste van hun hart.

Het verzacht de pijn die zij hebben geleden
het lijkt een beetje pais en vree
en bij het smelten van die witte wereld
neemt het ook de vrede met zich mee.

Reinig oh Heer onze harten
maak ze zuiver als puur goud
witter dan pasgevallen sneeuw
we hebben het zo vreselijk koud.

Vul onze harten weer met Liefde
met de stilte en eenvoud van een kind
we knielen bij het kribje neder
tot ons onrustige hart weer vrede vindt.

Dank U Heer dat U recht zult spreken
genezen wat zo diep is verwond
alles helemaal nieuw zult maken
kom Heer Jezus, kom!