SLECHTS ENKELE KLANKEN

Als ik ’s nachts niet slapen kan
als mijn gedachten gaan dwalen
als heuvels bergen worden
en kuilen hele diepe dalen.

Als het duister mij omringt
als een kille klamme deken
de hemel van koper lijkt
ik mijzelf niet kan vergeven.

Als ik steeds dieper dreig weg te zinken
in medelijden en zelfbeklag
als er geen einde lijkt te komen
aan die lange donkere nacht.

Dan kunnen enkele klanken van muziek
de hemel openbreken
de sterren weer doen stralen
en mij weer hoop en uitzicht geven.

Ze vullen mijn oren en mijn hart
met vrede en met rust
en ’t is alsof God zelf
mij met Zijn Liefde kust.