Het Kind in de kribbe

Hij daalde uit de hemel neer
naar een arme stal
geen mens zou het Hem nadoen
de Koning van ’t heelal.

Niemand kan Hem evenaren
niemand zoals Hij
alle ketenen zijn verbroken
Jezus maakt je werkelijk vrij.

Vrij van moeten en van willen
vrij van angsten en van pijn
vrij om ja of nee te zeggen
vrij om jezelf te mogen zijn.

Vrij om te knielen
of te blijven staan
de stal voorbij te lopen
of naar binnen te gaan.

Het Kind in de kribbe
gaf Zijn vrijheid op
om ons weer te brengen
bij Vader God.

Zodat Zijn Licht
ook in ons zal schijnen
en het duister in deze wereld
voor altijd zal verdwijnen.

Je bent vrij om te kiezen
welke weg je ook zult gaan
Hij blijft op je wachten
zie je Hem al staan?

www.myplaceofpeace.com/het-kind-in-de-kribbe

Stil

Als het duister van deze wereld
in je hart is afgedaald
als je het licht niet kan verdragen
in gedachten bent verdwaald.

Als stille nacht en ere zij God
je niet kan bereiken
als je in de feestvreugde
bijna dreigt te bezwijken.

Word dan maar stil
heel stil bij Hem
voel Zijn armen om je heen
Hij kan luisteren, Hij alleen
draagt je door dit duister heen.

Tot het licht eens weer gaat dagen
aan een grijze horizon
en ook jou weer zal verlichten
kom Heer Jezus, kom!

www.myplaceofpeace.com/stil-2

Het kleine boompje

Er was eens een bos, hier ver vandaan met heel veel bomen.
Niets bijzonders natuurlijk want een bos bestaat nu eenmaal uit bomen.
Het bijzondere was dat het niet zo maar wat bomen waren maar kerstbomen.
Elke boom wist dat hij of zij eens zou schitteren, met allerlei lichtjes en mooi versierd, in het huis van een van de mensen, die hier soms liepen te wandelen.
Deze mensen wisten niet eens dat de bomen in het bos zo bijzonder waren, soms keken ze er niet eens naar.
Als het mooi weer was en ze met of zonder kinderen liepen te wandelen in het bos, dan kon je, als je goed luisterde, de bomen onder elkaar horen praten.
Ze spreiden hun dennentakken nog wat wijder uit en probeerden zo veel mogelijk licht te vangen op hun dennennaalden zodat ze glommen in de zon.
Iedere boom probeerde er zo mooi mogelijk uit te zien en een beetje op te vallen.
Meestal spraken ze zachtjes met elkaar en vertelden elkaar hun dromen, maar soms ging het er hard aan toe en waren ze helemaal niet zo vriendelijk tegen elkaar.
Luister maar: “Ik ben de grootste boom van allemaal”, hoorde je de grote boom zeggen.
“Mijn takken zijn het breedste”, zei de volgende. “Ik heb de meeste dennennaalden aan mijn takken”, zei een andere boom. En zo probeerden ze elkaar de loef af te steken.
Alleen één boompje deed daar niet aan mee.
Zij stond een beetje weggedrukt tussen de andere grote bomen, klein en nietig. Ze zag er schattig uit en ze was heel lief, maar dat wist ze niet. Ze keek alleen maar naar die grote bomen om haar heen en bedacht dat zij nooit zo mooi en groot zou worden.
Zij was een piepklein dwergboompje. En wie zou haar ooit in zijn huis willen hebben?

Naarmate de kersttijd naderde werd het steeds rumoeriger in het bos. De ene boom vond zichzelf nog mooier en beter dan de ander en dat lieten ze elkaar ook wel weten.
“Ik zal wel gekozen worden, als het prinsesje van het kasteel een boom uit komt zoeken,” zei de grote boom. “Nee hoor, ik durf te wedden dat ze mij kiest”, zei de andere boom.
En zo ging het maar door.
Het kleine dwergboompje zei niets. Ze wist wel dat zij nooit in dat mooie grote kasteel zou komen te staan, daar was ze veel te klein voor en ook niet mooi genoeg.

“Sssst”, ruiste het opeens door het bos. Alle dennennaalden tikten zacht en werden toen muisstil. Alle bomen rekten zich uit en namen een houding aan waarin zij er heel goed uit zagen.
Het kleine boompje deed niets en bleef gewoon van het zonnetje genieten dat ook haar takjes bescheen. Daar kon ze zo blij van worden.

In de verte was er hoefgetrappel te horen. De heer van het kasteel reed op zijn paard door het bos met het kleine prinsesje voor hem op het paard.
“Wat een mooie bomen, papa, riep het meisje verrukt. Kijk eens hoe groot en deze ook, zulke brede takken en die heeft zó veel dennennaalden”.
Zie je nou wel dacht iedere boom in stilte, “ik zal vast wel gekozen worden om mooi versierd te worden en in het kasteel te mogen schitteren”.
Het kleine boompje dacht daar niet aan en lachte naar de zon.
Als je goed luisterde kon je horen dat de zon een liedje voor haar zong: “Oh dennenboom, wat zijn jouw takjes wonderschoon”
“Papa, stil, luister eens, hoor je het ook. Er wordt zo mooi gezongen.”
Haar vader spitste zijn oren, maar hij hoorde niets.
“Kies nu maar een boom uit, lieverd, glimlachte hij.
De boom die jij het mooiste vindt nemen we mee naar huis”.
“Die papa, die daar!” riep het meisje
En de grote boom dacht, “dat zal ik wel zijn”. Hij was zo groot dat hij niet kon zien welke boom het meisje aan wees. “Ze wijst natuurlijk naar mij”, dacht de boom met de brede takken”. Maar hij was zo breed dat hij het kleine meisje ook niet goed kon zien.
En de boom met de meeste dennennaalden, maakte alles zo donker, dat ook hij niet kon zien wie er gekozen werd.

“Weet je zeker kindje, dat je dit kleine boompje wilt hebben”, zei haar vader.
“Ja papa, ze ziet er zo lief uit, mag ik haar in mijn kamer hebben?”
“Als jij dat wil, dan mag dat”.

De andere bomen lieten van schrik al hun naalden vallen, toen het tot hen door drong dat het kleine meisje hen niet eens zag staan. Ze had alleen maar oog voor dat kleine nietige boompje.
Daar stonden ze dan met hun grote kale takken. Ze schaamden zich en wisten niet meer waar ze moesten kijken. Het liefst zouden ze zich verbergen, maar dat ging niet meer.
Het kleine boompje stond stralend in hun midden en het kleine meisje streelde zachtjes haar takken. Ook haar vader keek vertederd naar het boompje en wist dat zijn kleine meid de juiste keus had gemaakt.
Het ging niet om de buitenkant of wat die bomen allemaal voor moois bezaten of konden zeggen of doen.
Nee, het ging er om wie ze waren diep van binnen, om zo ook anderen blij en gelukkig te maken.

En dat heeft het kleine boompje gedaan.
Iedere avond als het meisje naar bed ging zongen ze samen het lied “Oh dennenboom”
Maar het allermooiste was toen de vader op kerstavond bij hen kwam zitten, het meisje op schoot nam en het kerstverhaal vertelde.
Het boompje werd er stil van toen de vader vertelde, dat het kindje Jezus ook als een heel klein en arm kindje naar de aarde was gekomen.
En toch was Hij degene die heel de wereld zou redden.
Hij wil alle mensen en kinderen blij en gelukkig maken, zo veel houdt Hij van hen.
Je hoeft niet groot of sterk te zijn of het eerst te verdienen, begreep het boompje.
Maar je mag komen zoals je bent, net zo klein en nietig als zij of juist groot en sterk zoals de andere bomen, met of zonder mooie takken of naalden.

Het kleine meisje was op haar vaders’ schoot in slaap gevallen.
Hij tilde haar op en legde haar voorzichtig in bed. Voordat hij de kamer uit liep gaf hij haar een kus op haar voorhoofd.
Hij bleef bij het kleine boompje staan en streelde toen heel even haar takken.
“Dankjewel”, fluisterde hij zacht en verliet toen de kamer.

Het boompje zuchtte tevreden en sloot haar oogjes, ze was nog nooit zó gelukkig geweest!

BUIGEN OF BREKEN

Je moet bukken en knielen
om in de stal te komen
anders stoot je zeker je hoofd
je bent nooit te klein om binnen te gaan
maar soms ben je wel te groot.

Je moet buigen of breken
zoals het geknakte riet
maar één ding is zeker
God verbreekt je niet.

De deur van de stal is nooit op slot
je mag er zo naar binnen gaan
vuile schoenen of gescheurde kleren
naar Jezus mag je altijd gaan.

En kom je weer buiten
klein en gebogen
maar gevuld met Zijn Liefde
en gesterkt door Zijn kracht…

Dan recht jij je rug
als nooit te voren
omdat je nu alles
van Jezus verwacht.

Cobi van der Hoeven
www.myplaceofpeace.com/het-kleine-boompje-kerstverhaal/

U bent mijn doel

Dank U voor het kruis Heer
dat U voor mijn zonden droeg
voor ieder mens op deze wereld
hoewel niemand er om vroeg.

Dank U voor de woorden
die U aan het kruishout sprak
tegen iemand die ooit faalde
maar nu Zijn leven aan U gaf.

Denk ook aan mij Heer
in mijn zwakheid
in mijn zonden en mijn pijn
ik leg mijn leven in Uw Handen
wil alleen de Uwe zijn.

Meer dan ooit heb ik U nodig
wil ik zoals Jezus zijn
Uw stem eenmaal horen spreken
heden zul je bij Mij zijn.

Dank u dat U regels haatte
systemen die U niet had bedacht
help mij mijn kruis vrijmoedig dragen
bewogen op weg zijn dag aan dag.

Samen met al Uw kinderen
zoals U het hebt bedoeld
laat Uw wil in mij geschiede
Jezus U bent mijn doel!

n.a.v. preek Ds. Dennis Mohn

Alles komt goed

Altijd zal de zon weer schijnen
Mijn boog in de wolken staan
de nacht zal weer verdwijnen
het nieuwe morgenlicht breekt aan.

Niets zal steeds ’t zelfde blijven
verandering als eb en vloed
maar Mijn Liefde blijft ’t zelfde
Ik ben het die jou leven doet.

Het kwaad zal het nooit
van het goede winnen
achter de wolken schijnt de zon
de vogels zullen weer gaan zingen
hef je hoofd omhoog, Ik kom.

Uit de dood ontstaat nieuw leven
vreugde na verdriet
bloemen zullen weer gaan bloeien
Ik verlaat je niet.

Ziekte en pijn zullen verdwijnen
de oorlog is niet meer
het lam zal bij de wolf verkeren
nog even wachten
Jezus komt weer.

Tot die tijd zullen we lachen
huilen vechten als het moet
tot elke knie zich voor Mij zal buigen
dan is er vrede
alles komt goed!

www.myplaceofpeace.com/alles-komt-goed

Een cadeau voor jou!

Wie vindt het leuk om een cadeau te ontvangen, iedereen toch?
Ken je dat gevoel nog van vroeger toen je klein was, die spanning op je verjaardag, welk cadeau zou je krijgen?
Nadat je het gretig in ontvangst had genomen griste je het papier er vanaf, zo benieuwd was je om te zien wat er in zat. En dan die vreugde als het een langverwachte wens was die vervuld werd.
Nu is het in onze ogen misschien een piepklein en onbenullig cadeautje, maar toen van heel veel waarde en dat was het ook.

Zo was er ook een Vader die heel veel van Zijn Zoon hield. Hij had Hem alles gegeven wat Hij bezat en de Zoon was heel gelukkig bij Zijn Vader.
Maar de Vader had nog veel meer kinderen, die leefden in een prachtig paradijs dat Hij voor hen had gemaakt. Hij had er al Zijn Liefde in gelegd en de kinderen leken allemaal op Hem. Alles van Hemzelf had Hij ook in hen gelegd en ze mochten overal gebruik van maken.
Maar het erge was dat deze kinderen dachten dat ze wel zonder de Vader konden leven en Hem niet nodig hadden. Daarom ontstond er veel verdriet en zij zorgden ook niet meer goed voor het paradijs, die prachtige wereld die hun Vader hen had geschonken en waar zij voor mochten zorgen.
De Vader wilde zo niet leven zonder Zijn kinderen en Hij bedacht een prachtig plan.
Hij zou Zijn enige Zoon die nu dicht bij Hem leefde naar deze wereld sturen en hen laten zien wie Hij, God de Vader, was. Deze Zoon kende Zijn Vader goed en zou Gods kinderen op aarde vertellen hoe lief God de Vader hen had.
Dan… zouden zij weer Zijn kinderen willen zijn en dicht bij Hem willen leven.

De Zoon moest alles achter zich laten en als een klein kind naar de aarde gaan. Hij moest een mens worden als zij. Hij moest hetzelfde door maken als zij, zodat Hij hen heel goed zou kunnen begrijpen. Hij moest zelfs Zijn leven geven voor hen en dat deed Hij uit vrije wil omdat Hij zo veel van al die kinderen hield.
Dit alles begon in die stal in Bethlehem toen Jezus werd geboren.
God de Vader heeft zichzelf gegeven in Zijn Zoon, in de hoop dat wij dit cadeau uit zouden pakken, Hem zouden leren kennen en heel dicht bij Hem wilden leven.
Het cadeau zat vol Liefde en als het uitgepakt werd begon het te stromen en die stroom zou nooit meer stoppen. Hij zou ons vullen met Zijn Liefde, meer dan genoeg om uit te delen, telkens weer.
Nog steeds ligt dat geweldig cadeau voor ons klaar, het mooiste, grootste en meest bijzondere cadeau dat je ooit zult krijgen.
Het is met heel veel Liefde en pijn in het hart afgestaan en zelfs als je het enige mensenkind op aarde was, zou Hij het alleen aan jou geven. Zo lief had God de wereld, jou en mij.

Je zou denken dat zo’n cadeau wel met veel dankbaarheid in ontvangst zou worden genomen.
Maar niets is minder waar.
Het cadeau is afgewezen, verguisd, besmeurd, met de nek aan gekeken. Soms is het niet eens uitgepakt en gewoon weg gegooid.
Jezus, Gods Zoon werd zelfs gekruisigd.
Maar daar is het gelukkig niet bij gebleven. Hij is opgestaan en naar God de Vader terug gegaan. Jezus heeft de weg naar God vrij gemaakt, zodat ook wij weer Thuis kunnen komen bij God de Vader.
Iedere dag weer staat de Vader reikhalzend uit te kijken naar Zijn kinderen, of ze weer Thuis willen komen bij Hem.
Hij heeft er alles aan gedaan en er zelfs het leven van Zijn Zoon voor gegeven. Nu is de stap aan ons, we zijn vrij om dit prachtige cadeau in ontvangst te nemen én het uit te pakken.
Ben jij ook zo benieuwd wat er in zit?

Ik heb er al iets van verklapt.
Het mooiste dat er in zit is Liefde en vrede (diep van binnen), vergeving, hoop en blijdschap. Al deze dingen wil God nu al geven aan jou en mij.
En als Jezus terug komt zal Hij alles nieuw maken, alle verdriet en pijn zal dan niet meer bestaan en ieder mensenkind zal blij en gelukkig zijn dicht bij Hem.
We hebben een hoopvolle toekomst, die nu en hier begint.

Welke keuze je ook maakt, God is bij je, ook als je het je niet bewust bent.
Dat is niet afhankelijk van wat je doet, wat je bezit of wat anderen van je zeggen.
Jij bent Gods geliefde kind, zelfs als je het niet zou willen zijn.
Hij kan niet anders dan jou liefhebben.
God is Liefde!

Hij is er bij en laat nooit alleen!

God is bij je

God is bij je in je wanhoop
Hij is bij je als je lacht
God is bij je als je weg loopt
Hij is bij je als je wacht.

God is bij je in je tranen
Hij is bij je in verdriet
God is bij je alle dagen
Hij ziet jou als je Hem niet ziet.

God hoort jou als je Hem aan roept
Hij hoort jouw schreeuw of diepe zucht
Hij hoort je lofzang en je klaagzang
Hij ziet je als je voor Hem vlucht.

God voelt jouw pijn en huilt jouw tranen
Hij kust ze met Zijn Liefde weg
alle zorgen die verdwijnen
als jij je hoofd op Zijn schouder legt.

God is er bij je eerste ademtocht
Hij is er ook als jij je ogen sluit
God is alles wat je nodig hebt
bij Hem ben je werkelijk Thuis!

Cobi van der Hoeven

Een stille zaterdag

Stil zijn in de morgen
engelen bij het graf
Jezus is gestorven
de wereld wacht in spanning af.

Wat gaat er gebeuren
wie heeft het laatste woord
alle stemmen zwijgen
geen vogel wordt gehoord.

Alleen een roep om vrede
om liefde voor elkaar
waar wordt die strijd gestreden
wie maakt dromen waar?

In het dodenrijk gevangen
trotseert Jezus alle haat
verbreekt de sterkste ketenen
overwinnaar van het kwaad.

Zal die donkere nacht voorbij gaan
breekt de morgen ooit weer aan
stil maar nog even wachten
onze verlossing komt er aan…

www.myplaceofpeace.com/een-stille-zaterdag

Een “goede” vrijdag?

Deze dag wil ik liever overslaan
het is te erg te wreed
een Vader die Zijn Zoon verlaat
omdat Hij zoveel om de wereld geeft.

Een Zoon die zich vrijwillig gaf
voor ons de kruisweg liep
een Vader die moest los laten
gebroken door verdriet.

Een strijd voor de wereld
Jezus voerde Hem alleen
zonder God Zijn Vader
of vrienden om Hem heen.

Eenzaam en verlaten
Zijn zweet dat werd tot bloed
gaf Hij zich volkomen
en God zag het is goed.

Opdat wij die zijn verdwaald
de weg naar God weer kunnen vinden
en de beker die aan Jezus niet voorbij ging
nooit zullen hoeven drinken.

Ik sluit mijn ogen en word stil
hoe zou ik ooit kunnen bestaan
als Jezus ook niet voor mij
de kruisweg was gegaan.

Dank U Heer voor dit offer
het is te groot ik kan er niet bij
Goede Vrijdag wil ik beleven
als een geschenk van U aan mij.

www.myplaceofpeace.com/een-goede-vrijdag

Kom

Plots brak de hemel open
een Licht zo wonderschoon
van duizenden engelenkoren
zongen van Gods Zoon.

Een Kind in Bethlehem geboren
in een oude stal
gewikkeld in doeken
die de mensheid redden zal.

Ere zij God in de hoge
vrede op aarde klonk het overal
en de herders zij knielden
bij de Koning van het heelal.

De Wijzen zij gingen op weg
met mirre wierook en goud
zij volgden die ene ster
naar dat Kind
die van iedereen houdt.

Zullen wij ook op weg gaan
voor Hem een plaats bereiden
in ons hart
zou de wereld dan verlost worden
van al het leed en diepe smart?

Kom laten we samen gaan
het is nooit te laat
om Jezus te ontvangen
waar je ook gaat of staat.

Zijn Liefde kent geen grenzen
Hij verdrijft de donkerste nacht
helpt leed en pijn te dragen
kom maar Jezus wacht!

www.myplaceofpeace.com/kom-2

Een feest om nooit te vergeten

Hij zat voor het raam en staarde eenzaam naar buiten.
De straat was donker en verlaten, net zo donker als in zijn eigen hart.
Alle hoop en blijdschap was er uit verdwenen na het overlijden van zijn vrouw enkele jaren geleden.
Hij kon de draad niet meer oppakken en bidden had hij al zo lang niet meer gedaan.
Soms zwaaide er iemand naar hem als hij voorbij liep, dan sprong zijn hart op van vreugde, dat maakte hem blij.
Zo’n klein gebaar en toch van zo veel waarde voor zijn koude hart.
Maar de meeste mensen hadden haast en snelden voort, hun blik gericht op oneindig.

Het was Kerstavond, hier en daar zag hij lichtjes twinkelen in de huizen aan de overkant.
Hij had geen enkel lichtje aangedaan alleen de lamp boven de tafel.
Zijn gedachten dwaalden als vanzelf terug naar vroeger, hoe ze toen met elkaar Kerstfeest vierden en op Kerstavond naar de kerk gingen. Hij zag nog de verwachtingsvolle gezichtjes van zijn kinderen, de stille eerbied als hij aan tafel het kerstverhaal voorlas en de diepe hoorbare zucht van hen als hij de kinderbijbel dicht sloeg.
De heerlijke maaltijd die zijn vrouw voor hen bereidde en de warmte van het haardvuur, de lichtjes in de boom die zacht twinkelden.
Hij had nooit verwacht dat die tijd zo snel voorbij zou gaan.
Nu zat hij hier alleen en wie dacht er nog aan hem?

Plotseling ging de deurbel. Hij schrok er van, die bel had hij al zo lang niet gehoord, wie zou dat kunnen zijn?
Hij schuifelde naar de voordeur en opende de deur op een kiertje. Eerst zag hij niets maar toen zijn ogen aan het duister waren gewend zag hij een heel klein lichtje flakkeren, een brandend kaarsje stevig geklemd in een kinderhandje. Het kleine mensje keek hem aan met een open blik en begon toen heel zacht en haperend te zingen “Stille nacht, heilige nacht” en tot zijn verrassing hoorde hij nog een paar stemmen die zich aansloten bij het gezang van dit mooie bekende lied.
Dit gezinnetje, vader, moeder en 2 kinderen, had hij al eens eerder voorbij zien komen.
Zij hadden gezien hoe stil en eenzaam hij iedere dag uit het raam zat te staren en ze wilden hem graag verrassen met het zingen van een mooi Kerstlied, meer bezaten zij niet.
Hij opende spontaan de deur en vroeg hen of zij binnen wilden komen.
Ze maakten graag gebruik van zijn uitnodiging want het was bitter koud buiten en hij zag dat ze maar heel schaars waren gekleed.

En opeens was het niet meer donker in zijn huisje, deze lieve mensen brachten liefde, warmte en licht mee dat zich nestelde in zijn hart.
Hij had nog wat speelgoed in een kast staan van toen zijn kleinkinderen nog klein waren en hij haalde het tevoorschijn. De kinderen waren er dolgelukkig mee en gingen gelijk op de grond zitten spelen.

Samen met de ouders gingen ze tenslotte om de eettafel zitten en luisterden stil naar elkaars verhalen, die ze spontaan met elkaar deelden.
Ze vertelden dat ze gevlucht waren uit hun land waar ze niet meer veilig waren, van de geliefden die ze achter moesten laten, van de barre lange tocht naar vrijheid en van het asielzoekerscentrum waar ze nu verbleven en al zo lang op een verblijfsvergunning wachtten.
Zijn hart brak toen hij begreep wat deze mensen door hadden gemaakt en soms nog door moesten maken. Hij schaamde zich dat hij zo lang alleen maar met zijn eigen verdriet bezig was geweest zonder ook maar één moment aan anderen te denken.

Toen stond hij op en zocht even in de boekenkast die in een hoek van de kamer stond. Toen hij gevonden had wat hij zocht liep hij naar de tafel en opende net als toen, de oude kinderbijbel met de mooie gekleurde platen. De kinderen kwamen er bij zitten en met zijn krakerige oude stem begon hij te lezen. Steeds even stoppend om dingen te verduidelijken omdat ze de taal nog niet helemaal goed beheersten.
Hij vertelde van het kindje Jezus, Gods eigen Zoon die in Bethlehem was geboren. Van de herders en de wijzen, maar bovenal van de Liefde van God voor alle mensen.
Hij had zijn eigen Zoon naar de aarde gestuurd om te laten zien wie God de Vader was.
Zijn Zoon Jezus had zelfs zijn eigen leven gegeven voor de verkeerde dingen van ieder van ons.
En het mooie is dat Hij niet dood is gebleven maar is opgestaan, Hij heeft de dood overwonnen, zodat ook wij eeuwig bij Hem zullen mogen leven.

Toen de man de Bijbel dicht sloeg bleef het lange tijd heel stil.
Heeft Hij dat ook voor ons gedaan, stamelde de vrouw en haar man keek hem ook vragend aan.
Ja zeker, ook voor jullie, voor ieder mensenkind op deze aarde.
Daarna gebeurde er iets heel moois daar in dat kleine huisje op die mooie kerstavond.
Want dat was het geworden, van een eenzame stille Kerst werd het een feest.
Niet met cadeaus die waren er niet, maar wel met het mooiste cadeau dat je maar kunt bedenken.
Het kindje Jezus, Gods eigen Zoon die een plekje kreeg in de harten van deze mensen.
En als je goed luisterde kon je de engelen horen zingen: “Vrede op aarde”.

Toen het gezinnetje vol dankbaarheid was vertrokken, vouwde de man zijn handen en dankte God voor dit wonder dat Hij samen met deze mensen mocht beleven.
Zij bleven met elkaar verbonden en hij mocht hen steeds meer laten zien wie Jezus voor hen wilde zijn.
Ook mocht hij voor hen de opa zijn die de kinderen al zo lang hadden gemist.

Hier werd Kerst werkelijkheid en ook wij mogen met open harten knielen bij het kindje Jezus.
Zo wordt het Licht ontstoken, ook in onze harten, en zal er een bron van Levend Water ontspringen in ieder van ons, een stroom van Liefde die nooit op zal drogen en steeds meer mensen zal bereiken.
Dat is Kerstfeest, God in ons, Immanuël!

En als je Jezus wilt vinden en je weet niet waar je Hem moet zoeken,
dan kan onderstaand gedicht je misschien een beetje helpen.

WAAR IS JEZUS?

Jezus vind je niet op aarde
als je zoekt naar geld of goud
wel in de ontmoeting met die zieke
in die mens, eenzaam en oud.

Je ziet Hem in de ogen van een kind
dat niet weet wat vrede is
en in jouw bewogen hart
als je voor de mensheid bidt.

Jezus vind je niet onder de kerstboom
in dat pakje groot of klein
maar in die arm om een schouder
bij mensen die verdrietig zijn.

Jezus eet niet mee aan tafel
als er geen plaats voor Hem is bereid
Hij staat wel in die lange rij
waar een kind om eten schreit.

Zoek Hem niet in het grote
maar in het kleine, in die arme stal
dan mag ook jij heel zeker weten
dat je Jezus vinden zal!