We kunnen op vele manieren kijken: wegkijken, toekijken, achteromkijken, iemand nakijken, omkijken, zien, aanschouwen, observeren etc., keuzes genoeg.
“Kijken met ogen op steeltjes”, dat vind ik toch zo’n leuke uitdrukking.
Maar ik begrijp dat het niet altijd in positieve zin wordt bedoeld.
Dan maar liever kijken met de ogen van Jezus, dan kan het nooit fout gaan.
Je ziet altijd het goede in ieder mens, want je kijkt als het ware door de buitenkant heen.
De muur die iemand om zich heen heeft opgebouwd, brokkelt langzaam af en je mag zien wat er werkelijk leeft in iemand.
Het hokje waar iemand al bij voorbaat in is geplaatst, bestaat niet meer en oordelen laten we aan God over.
Dit lukt nog niet helemaal ten volle, maar we kunnen een heel eind komen.
Als we Jezus vragen om de mensen, die Hij op ons pad brengt, te laten zien met Zijn ogen, dan kan je blik inderdaad veranderen. Je wordt je bewust van gevoelens, waarvan je niet eens wist dat je ze bezat.
En je wordt er absoluut niet minder door, integendeel, het verrijkt je leven.
Dan is het geen kijken meer, maar zien!
In Epheziërs 1 : 18 wordt zo mooi gesproken over “verlichte ogen des harten” .
…opdat de God van onze Here Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid, u geve de Geest van wijsheid en van openbaring om Hem
recht te kennen: verlichte ogen [uws] harten. (NBG)
We leren dan als het ware zien met ons hart.
Ik denk…, nee ik weet zeker, dat ik die ogen op steeltjes maar laat staan waar ze staan en ga voor de ogen van Jezus.
Met die liefdevolle Ogen ziet Hij jou en mij tenslotte ook aan.
Gij toch doet mijn lamp schijnen,
de Here, mijn God, doet mijn duisternis opklaren.
Met U immers loop ik op een legerbende in en met mijn God spring ik over een muur.
Psalm 18 : 29 en 30 (NBG)
Daar gaat ze wandelend langs ’s Heren wegen
nog onbewust van het onheil dat haar wacht.
Plotseling hoefgetrappel en het gerammel van de strijdwagens,
een hele legerbende is in aantocht.
Ze staat als aan de grond genageld, stokstijf van schrik en ze weet niet wat ze doen moet.
Een schreeuw ontsnapt aan haar lippen, slechts één woord: “Help”, als een noodkreet.
Dan ziet ze vanuit haar ooghoeken een uitgestoken Hand en zonder er bij na te denken legt zij haar bevende hand in die grote, warme, veilige Hand.
En dan gebeurt het wonderlijke, ze voelt alle angst van zich afglijden en zonder aarzelen vervolgt zij haar weg, die nu helder verlicht is.
Nog steeds is daar het gedender van de strijdwagens te horen, het briesen en hinniken van de paarden, klaar voor de strijd.
Maar nu kan ze het gevecht aan want ze weet dat ze niet meer alleen is.
De kracht van die grote, sterkte Hand stroomt door haar heen en met opgeheven hoofd loopt ze de legerbende tegemoet.
Zijn aanwezigheid geeft haar moed en rust, zelfs midden in de strijd.
Dit was een mooie levensles voor haar.
Want toen ze later in haar leven voor een metershoge muur kwam te staan, waar ze maar niet overheen kon komen en ook geen uitweg meer zag, toen dacht ze aan die Hand.
En zonder na te denken stak zij weer haar bevende hand uit om hem in Zijn veilige Hand te leggen.
Ze werd er stil van want zij besefte, dat die Hand er al was en er altijd was geweest nog voordat zij om hulp had geroepen.
Ze waagde de sprong, samen met Hem durfde ze het aan.
En Hand in hand sprongen ze over de muur een nieuw leven tegemoet.
Ze is nooit meer vergeten dat er altijd Iemand bij haar was.
Waar ze zich ook in bevond en welke wegen ze moest gaan.
Jezus liep naast haar.
Maar ze moest wel zèlf Zijn Hand pakken.
Zie, Ik maak iets nieuws, nu zal het uitspruiten; zult gij er geen acht op slaan? Ja, ik zal een weg in de woestijn maken, rivieren in de wildernis.
Jesaja 43 : 19 (NBG)
Het 2e gedeelte van de tekst waar ik gisteren over schreef blijft me maar bezig houden.
In Jesaja wordt niet alleen gesproken over een weg in de woestijn, maar ook over rivieren in de wildernis.
Het is fijn als je de weg gevonden hebt, zeker als het Dè Weg is, Jezus.
Maar vóór het zo ver is kun je flink verdwalen in de wildernis.
Je snakt naar water en er is geen beekje te bekennen, laat staan een rivier.
Het woud is bijna ondoordringbaar en je vindt geen aanknopingspunten meer, tenminste dat denk je.
Maar als God belooft dat Hij rivieren laat ontspringen midden in de wildernis, dan moeten ze er ook echt zijn.
Of zouden we ze misschien gewoon over het hoofd kunnen zien, met gesloten ogen en gebogen hoofd onze weg gaan en de aanwijzingen, bemoedigingen en wegwijzers, die God in ons leven heeft geplaatst mislopen?
Soms wel, denk ik.
Misschien zoeken we naar grote wegwijzers, billboards, overweldigende muziek, opvallende schoonheid, geld en aanzien, brede kolkende rivieren etc.
Maar als we naar Jezus kijken dan zien we dat Hij juist gebruik maakt van het kleine, het zwakke, het onaanzienlijke, het kwetsbare. Deze dingen zijn voor Hem van waarde en gebruikt Hij voor de uitbreiding van Zijn Koninkrijk.
Ga maar eens op zoek naar die kleine dingen op jouw levensweg.
Een hand op je schouder, de glimlach van een kind, de schoonheid van Gods Schepping, nieuw jong leven, de beloftes van God in de Bijbel etc.
Soms liggen ze gewoon voor het oprapen en een andere keer moet je er echt naar zoeken.
Maar als je ze vindt, dan ontspringt er iets van binnen.
Eerst nog een klein kabbelend beekje, maar tenslotte ontstaat er een bron van levend water, die uitmondt in een mooie brede rivier met schoon helder water.
Op onze hele tocht door het leven mogen we er van drinken, of we nu in de wildernis zitten of in de woestijn.
We mogen het uitdelen en we zullen nooit meer te kort komen, want die bron blijft stromen en ontspringt bij het kruis van Golgotha, Jezus!
www.myplaceofpeace.com/rivieren-in-de-wildernis
Reacties uitgeschakeld voor Rivieren in de wildernis
Maar denk niet alleen aan wat er gebeurd is. Kijk niet alleen terug naar het verleden. Want ik ga iets nieuws doen. Het is zelfs al begonnen, heb je het niet gemerkt? Ik maak een weg door de woestijn, en ik laat er rivieren stromen.
Jesaja 43:18-19
Een weg door de woestijn, een rivier in de wildernis…is dat niet waar wij zo vaak naar op zoek zijn?
De weg, die we maar niet kunnen vinden, levend water waar we naar verlangen.
Midden in de woestijn of in de wildernis van het leven dreigen we soms het uitzicht kwijt te raken en de weg zijn we kwijt. Sterker nog…we denken zelfs dat er geen weg meer is, geen hoop en geen uitzicht.
Dan wordt het tijd om Gods Woord te openen en te zoeken naar Zijn belofte voor ons leven.
Wat mijzelf betreft geeft bovenstaande tekst mij weer nieuwe moed. Er staat zelfs dat Gods weg er al is, de aanleg is al begonnen, samen met Hem mag ik er naar op zoek gaan.
Het wordt een hele nieuwe weg, die ik zelf nooit bedacht zou hebben en al helemaal niet zou kunnen vinden.
Mijn rugzak mag ik achter me laten, dat reist zo veel gemakkelijker. En samen met Jezus mag ik de nieuwe weg betreden. Hij heeft het lintje al doorgeknipt voor mij en de eerste stappen gezet, Ik hoef alleen maar te volgen en mijn voeten in Zijn voetstappen te zetten.
Ga je mee?
www.myplaceofpeace.com/een-weg-door-de-woestijn
Reacties uitgeschakeld voor Een weg door de woestijn
1 Johannes 2 : 1b, 2 (BGT)
Want er is Iemand die voor ons om vergeving vraagt bij God. Dat is Jezus Christus, die zelf zonder zonde is. Dankzij Hem wil onze God onze zonden vergeven. En niet alleen onze eigen zonde, maar die van de hele wereld.
Jezus Christus die voor ons pleit, die voor ons vergeving vraagt bij God de Vader.
Wat hebben wij Hem toch hard nodig. Zonder Hem zou alles zonder zin zijn, dan is er geen eeuwig leven, geen toekomst en geen hoop.
Maar we hebben een geweldige advocaat, dat is Jezus, Hij pleit voor ons bij de Vader.
Door Hem mogen we nu al weten dat we vrij zijn. Een vrijheid die niets te maken heeft met je vrij kunnen bewegen waar heen je wil, maar met een hart dat gericht is op God. Zijn wil doen en Zijn Liefde doorgeven in deze wereld en aan ieder die we ook vandaag weer mogen ontmoeten.
En dit mooie goede nieuws geldt niet alleen voor ons, maar voor de hele wereld.
In dat licht mogen we naar deze wereld kijken, ook al breekt ons hart.
En als we ons hiervan echt bewust worden, wat Jezus voor ons heeft gedaan en nog steeds doet, dan lijkt dat moment heel even op die mooie toekomst, die op ons wacht.
Welkom in My Place of Peace
Mijn Gedichten.
Ruim 1000 bemoedigende GEDICHTEN
voor de hoogte- en dieptepunten van
ons leven (ook voor de kids).
Open je hart en je zult IEMAND
ontmoeten die je nooit meer zal verlaten.
