Soms verlang ik zo naar Mijn Vader
een intens en diep verdriet
alsof Hij mij voorgoed heeft verlaten
en mij als een wees achterliet.

Niets is er dan nog belangrijk
dan enkel Zijn aanwezigheid
ik hoor bij Hem en Hij bij mij
dat is mijn enige zekerheid.

De wereld trekt niet meer
met zijn luxe en klatergoud
ik voel me verbonden met mijn Vader
die zo veel van mij houdt.

Ik sluit mijn ogen en word stil
dan hoor ik Zijn zachte stem:
“Kijk eens naar buiten lieve kind
dan zul je zien dat Ik er ben.”

Ik zie de natuur zo wonderschoon
voor mijn oog ontwaken
en in mij ontwaakt de zekerheid
God heeft mij nooit verlaten.