Vadertje tijd

Tijd is zo kostbaar
we houden het stevig in onze hand
maar opeens is het verdwenen
weggeglipt als korrels zand.

Wat is er nog over
van die grote berg zand
verdwenen in de eeuwigheid
we hebben niets meer in de hand.

Wat doe je met de tijd
die je over had door dat geren
maakte het je gelukkiger
weet je nog wel wie je bent?

Stel je tijd eens af
op Gods tijd en Zijn uur
zou de tijd dan stil staan
en het stil worden op den duur?

Zouden wij Zijn stem
dan weer kunnen verstaan
zouden rust en vrede
weer deel worden van ons bestaan?

Zet je tijd maar gelijk met God
je krijgt vast geen spijt
maar wel zeeën van tijd
tot in de eeuwigheid.