De lijdenstijd
Here Jezus
ik wil het gewoon niet lezen
ik kan het niet verstaan
dat U zo heel alleen
die weg bent gegaan.
Uw tranen wil ik drogen
het kruis dragen dat U droeg
maar ik kan het niet alleen
ik heb geen kracht genoeg.
Ook ik heb U verraden
misschien niet zo bewust
en kruisig ik U niet alle dagen
als ik niet in de stilte bij U rust?
De kruisweg
kan ik niet verdragen
Jezus aan het kruis
dat breekt mijn hart
en net als Maria
ween ik alle dagen
bij het gesloten graf.
De engel
kan ik niet ontwaren
de tuinman
zie ik over ’t hoofd
ik zoek naar mijn Heer
maar kan Hem niet vinden
Heer geef mij
een vast en sterk geloof.
Nu is de tijd gekomen
van stilte en ontzag
denkend aan het lijden
dat op Jezus wacht.
Het bloed dat voor ons stroomde
de pijn die Jezus leed
de drinkbeker die niet voor bij ging
Zijn bloed dat werd tot zweet.
Nu is de tijd gekomen
om stil die weg te gaan
Jezus niet voor bij te lopen
bij het kruis stil te blijven staan.
Kijk eens naar die wonden
die scherpe doornenkroon
door God en mens verlaten
Jezus, Gods geliefde Zoon.
Het is niet te bevatten
het is te diep, te groot
Jezus bracht ons weer terug
bij Vader God op schoot.
Lijdenstijd
Nu is de tijd gekomen
van stilte en gebed
van lijden niet te doorgronden
die ons in de vrijheid heeft gezet.
Van verraad en van honen
van verdriet en diepe pijn
van vrienden die niet kunnen waken
van door God verlaten zijn.
Wie kan dit lijden bevatten
die Liefde onvoorstelbaar groot
Zijn lichaam voor ons gebroken
Zijn bloed dat Hij voor ons vergoot.
Hier past alleen maar stilte
of een stamelend dankgebed
en heel veel van Jezus houden
Hij heeft Zijn leven voor ons afgelegd.
