EEN MAN NAAR GODS HART

“Hij zette mij neer op een rots,
een vaste grond voor mijn voeten.

Hij gaf mij een nieuw lied in de mond
een lofzang voor onze God”.
Uit Psalm 40

Eigenlijk zou je Psalm 40 even helemaal moeten lezen.
Ik vind het altijd weer zo mooi om te mogen lezen, dat David heel gewoon een mens was zoals jij en ik.
Zo zat hij op de berg en zo in het dal.
Hij kon vol overgave over God praten en Hem volkomen vertrouwen, maar heel vaak ging daar een hele moeilijke tijd aan vooraf waarin Hij God om hulp smeekte.
David stortte zijn hart uit voor God. Hij maakte bepaald geen moordkuil van zijn hart, alles vertelde Hij aan God.

In de Bijbel lezen we over heel gewone mensen, met al hun fouten en gebreken, God gebruikte ze als voorbeeld voor ons.
We kunnen nooit zeggen, ja maar, die David was zo heilig.
Nou, dat was hij bepaald niet, hij had heel vaak de verkeerde keuzes gemaakt.

En toch noemde God hem “een man naar Gods hart”.
Niet om wat David presteerde, maar misschien wel juist om zijn openheid, zijn eerlijkheid, het delen van zijn gevoelens met zijn Hemelse Vader. En Zijn onwankelbaar vertrouwen in God, waarvan David steeds weer alles verwachtte.

Zo mag ook jij alles van God verwachten, ook voor deze dag.
Zoek Hem in alle dingen en je zult Hem vinden.