IS ER NOG HOOP?

Het kan me zo intens benauwen
wat er om mij heen gebeurt
het lijden van de mensheid
harten die worden verscheurd.

Door onmacht en verdriet
keuzes die anders hadden moeten zijn
wat mensen elkaar aan doen
het leven doet soms zo veel pijn.

Waar is nog hoop te vinden
waar is nog uitzicht in al dat leed
wie kan die pijn verzachten
is er iemand die redding geeft?

“Ik ben jouw kracht, Ik ben jouw troost
Ik ben jouw hoop in donkere dagen
Ik neem de wereld in Mijn armen
laat Mij haar maar dragen.

Er is geen hulpkreet die Ik niet hoor
geen traan die Ik niet zie
geen pijn die Ik niet voel
mijn kinderen heb Ik zo lief.

Ik zal niet slapen
ook sluimer ik niet
het leed van deze wereld
doet Mij ook veel verdriet.

Wees nu maar stil
Ik zal voor je strijden
alles maak Ik nieuw
er komen andere tijden.”

Je knie kapot?
Moeder kan het maken.

Jouw pijn verzachten?
Moeder hoeft het alleen
maar aan te raken.

Door vriendjes op school gepest?
Het wordt minder erg
als moeder haar armen
om je heen legt.

Liefdesverdriet
of een gebroken hart?
Moeder kan het helen
je weet dat zij op je wacht.

Heb je het allermooiste nieuws gehoord?
Vertel het gauw aan moeder
dat ze oma wordt.

Wat was ze trots
en wat voelde jij je groots
moeder met jouw kind op schoot.

Zo bleef ze deel van heel jouw leven
samen delen, samen geven
tot ze op een kwade dag
meer je kind dan moeder was.

Nu ben jij het
die haar zorgen moet verlichten
vreemde handen die haar helpen
aan haar bed onbekende gezichten.

Je ziet haar onmacht
en haar stil verdriet
maar haar wonden helen
dat kun je niet.

Zo is het tij gekeerd
zonder woorden is alles gezegd
als zij haar bevende handen
in jouw handen legt…