Gisteravond heb ik het programma teruggekeken ” Op zoek naar God” en het heeft weer diepe indruk op mij gemaakt.
Het bracht mij als het ware ook weer een beetje dichter bij God, bij Zijn respect, Zijn geduld, Zijn Liefde voor ieder van ons.

Dit zag ik vooral in Nicolaas, een van de begeleiders van de zoekenden.
Hij was zo respectvol, liet de ander volkomen in Zijn waarde en reageerde heel liefdevol. Hij accepteerde de ander volkomen en begeleidde hen stapje voor stapje, voor zo ver zij zelf wilden en aan durfden.
Hij deed me heel erg aan Jezus denken, deze man was zo’n mooi voorbeeld van hoe een mens kan worden als hij dicht bij Jezus leeft.
Daarmee bedoel ik niet dat we allemaal in een klooster moeten gaan wonen.
Ieder mag en kan op zijn eigen wijze gestalte geven aan Jezus in zijn leven, dat was ook in dit programma heel duidelijk.

De rust en de vrijheid, ook om zichzelf te waarderen en lief te hebben, die Lieke en Kim uitstraalden, toen ze God in hun leven toelieten, dat was zo mooi om te zien.

God heeft ons allemaal zo verschillend gemaakt en Hij openbaart zich aan ons op de manier, die bij ons past en voor zo ver wij Hem toelaten. Hij zal geen stap verder gaan dan wij willen.
Ik denk wel eens, waarom breekt Hij niet in en overrompelt ons met Zijn Liefde.
Maar dan zou het geen Liefde meer zijn, maar de zoveelste keten, die ons bindt.
Liefde maakt vrij, God maakt vrij.

We hebben de stilte nodig om dit te kunnen ontdekken.
God laat zich vinden, ook door jou!