Daar staan we met z’n allen
op de drempel van het nieuwe jaar
steun zoekend bij God
en een beetje bij elkaar.

Eén been in het oude
de ander klaar voor de stap
of beide benen van de grond
voor een sprong om middernacht.

Vol goede moed of weifelend
om de stap te wagen
met hoop en met verlangen
of met een hart vol vragen.

Dankbaar en blij
kijken we achterom
of met spijt en verdriet
om wat nooit meer komt.

Wat we achter moeten laten
en er niet meer is
die ene lege plaats
het verdriet en het gemis.

Zo gaan we verder
het ongewisse tegemoet
maar één ding is zeker
God is Liefde, God is goed.

Ook in het nieuwe jaar
zal Hij er voor ons zijn
om ons te dragen als het nodig is
te delen in onze vreugde en pijn.

Het oude mogen we achter ons laten
het nieuwe is gekomen
een nieuw jaar, een nieuwe kans
met verwachtingen en dromen.

Reik elkaar de hand
doe eens wat minder druk
zoek Jezus in de stilte
dan kan 2013 niet meer stuk.

Een sprankje hoop

Als je in het oude jaar
een groot verlies hebt geleden
durf je het nieuwe jaar
bijna niet meer in te treden.

Je wilt blijven waar je bent
geen nieuw begin of valse start
maar terug naar de oude tijd
weer zoals het eenmaal was.

Geen knallen of vrolijk feestgedruis
als start van het nieuwe jaar
geen goedbedoelde beste wensen
je wilt terug naar hem of haar.

En toch ga je mee in de stroom van de tijd
die toen stil had moeten blijven staan
en als je onwillig je ogen opent
zie je plotseling Iemand staan.

Met zo veel mededogen in Zijn ogen
zoveel Liefde in en om Hem heen
dat jouw bloed weer begint te stromen
je voelt je niet meer zo alleen.

En heel voorzichtig aan Jezus Hand
stap je over de drempel van het nieuwe jaar
met in je hart een sprankje hoop
want Jezus draagt je, ook daar.