web analytics
Posts Tagged "schepping"

De wereld van mijn Vader

Dit is de wereld van mijn Vader
die Hij met zo veel Liefde schiep
waar hij de mensen en de dieren
door Zijn wil tot leven riep.

Waar Hij de bloemen en de bomen
de bergen, de rivier en zee
liet ontstaan tot Zijn glorie
en de vogels zongen mee.

Het uitspansel, de maan en sterren
de wind, de maan en zonnegloed
schiep Hij door Zijn Liefde
en zie het was zeer goed.

En kijkt Hij nu vanuit de hemel
op Zijn mooie schepping neer
dan zie ik de pijn in Zijn ogen
want de Liefde is niet meer.

Toch is er hoop en er is uitzicht
God vernieuwt ons oude bestaan
in Jezus kwam Hij naar ons toe
het oude is voorbij gegaan.

Het nieuwe Jeruzalem daalt af in ons
laat je hart maar open staan
zo creëren we samen met Hem
een wereld die eeuwig zal blijven bestaan.

www.myplaceofpeace.com/de-wereld-van-mijn-vader

 

Even dromen

Posted by: Cobiin GEDICHTEN Cobi, Leven2
28
jan

Even dromen

De bomen wuiven in de wind
en ik zwaai terug
ga maar vlug de blaadjes halen
en het voorjaar op je rug.

Zeg de vogels terug te komen
want ik mis hun vrolijk lied
laat me nog maar even dromen
met sneeuw en ijzel in ’t verschiet.

Ik zal geduldig wachten
de verwarming draai ik naar omhoog
ik banjer door de modderpaden
en houd het niet meer droog.

Genietend van alle jaargetijden
zon, regen, sneeuw en wind
wandel ik langs ’s Heren wegen
wiens schepping ik wonderbaarlijk vind.

WIE MAAKTE ALLES?

Wie maakte alle bloemen
de zee en ook het strand
de vissen en de vogels
het koren op het land?

God de Vader in de Hemel
maakte al dat moois voor jou
de bergen en de dalen
de luchten hemelsblauw.

De grote sterke olifant
het miertje oh zo klein
maar het mooiste dat God maakte
Hij maakte jou en mij.

God houdt veel van Zijn kinderen
want dat ben jij van Hem
je mag Hem Papa noemen
omdat Hij jou zo heel goed kent.

Wij mogen voor Gods aarde zorgen
en voor alles dat er groeit en bloeit
en heel veel houden van elkaar
want zo heeft God deze wereld bedoeld.

GOD DIE ALLES MAAKTE

Héél lang geleden was er nog helemaal niets, alleen maar een woeste donkere leegte. Er waren geen bloemen of bomen, geen dieren en ook geen mensen. Kun jij
je dat voorstellen dat er nog geen mens bestond?
Vreemd hè?
Maar weet je wie er wel bestond…God!
God was er altijd al, Hij is er nu en Hij zal er altijd zijn.
Er is nooit een moment geweest dat God er niet was.Toen ging God iets heel moois maken, iets waar wij nu nog steeds van mogen genieten, luister maar…

God zei: “Ik wil dat er licht is.” En toen was er licht. God noemde het licht: Dag, en het donker noemde Hij: Nacht.
Zo was er verschil tussen dag en nacht en God
wilde dat het licht er voortaan altijd zou zijn.
God was er blij mee en zag dat het goed was. Het werd donker, de nacht kwam en daarna weer het licht in de morgen.
De eerste dag.

Toen maakte God de mooie blauwe lucht, waar de wolken langs zweven. Dit deed Hij door het water te scheiden dat beneden was en boven.
Die mooie luchten noemde God: Hemel.
Het werd weer avond en weer morgen.
De tweede dag.

 God wilde dat het woeste water zich terugtrok, zodat er ook land zou ontstaan.
En zo gebeurde het.
Het water bruiste nog wel, maar het kon niet meer overal komen, alleen daar waar God het wilde.
Het samengevloeide water noemde God: Zee, en het droge
land noemde Hij: Aarde.
En op die aarde zag je allemaal mooie groene puntjes verschijnen en ze werden steeds groter. God liet prachtige bloemen, bomen en planten groeien, in allerlei
soorten.
God was er blij mee en zag dat het goed was.
Het werd avond en weer morgen.
De derde dag.

 Ook maakte God de zon, de maan en duizenden sterren.
De zon heerste over de dag, ze straalde aan de blauwe hemel en verwarmde de aarde, zodat de bloemen blij hun kopjes ophieven naar het licht.
De maan scheen over de slapende aarde en verlichtte de donkere nacht, samen met wel duizenden flonkerende sterren.
Nu zouden de dagen en de nachten elkaar altijd aflossen.
Ook de dagen, jaren en eeuwen zouden komen en gaan.
God was er blij mee en zag dat het goed was.
Weer kwam de avond en een nieuwe morgen.
De vierde dag.

 En God wilde dat er vissen zouden zijn in de zeeën en rivieren.
Ook wilde Hij vogels in de lucht. Zo gebeurde het.
Het water was niet leeg meer, het krioelde van levende wezentjes, vissen en allerlei andere dieren die in het water plonsden en speelden.
In de lucht vlogen schitterende vogels en je kon het getjilp en gezang horen van de vogels in de bomen. Zij zongen het hoogste lied tot eer van God, hun
Schepper.
God zegende deze dieren en gaf hun de aarde om te wonen.
Zij maakten God blij en Hij zag dat het goed was.
De avond kwam en een nieuwe morgen.
De vijfde dag.

 Daarna maakte God al de dieren in allerlei soorten, de wilde dieren, het vee en de kruipende dieren. Toen was de aarde vol van leven. Overal waren dieren, in de bergen, op de dalen, langs de zeeën en rivieren, in de woestijnen.
Alles wat God gemaakt had maakte Hem blij en Hij zag dat het goed was.
Maar het allermooiste moest nog komen.
Hij zei, Ik wil mensen maken die op Mij lijken, die Mij kennen en die van Mij kunnen houden.
Toen maakte God uit het stof van de aarde de mens, het allermooiste wezen dat op aarde bestaat en Hij blies Zijn levensadem in de neus van de mens.
De mens mocht gaan zorgen voor Gods prachtige schepping, voor de aarde en voor al de dieren die er op leefden.
God zegende de mens en gaf hem de hele aarde om daar op te leven en gelukkig te zijn.
En God zag alles wat Hij gemaakt had en het maakte Hem zo blij, want het was zeer goed!
Toen kwam de avond en weer een nieuwe morgen.
De zesde dag.

 Op de zevende dag rustte God van Zijn werk.
Hij zegende die dag en maakte van de zevende dag een rustdag.
Voortaan zou de zevende dag een bijzondere dag zijn, een dag tot eer van God.

 Zo maakte God de hemel en de aarde.
Zo machtig is onze God.
Het is in onze ogen niet te begrijpen, want wij zijn maar kleine mensjes en God is zoveel machtiger en groter.
God houdt heel veel van Zijn schepping en in het bijzonder van de mens.
Daar hoor jij ook bij, jij bent ook een schepsel van God en God wil niets liever dan dat Zijn kinderen gelukkig zijn.
Dat was het doel van Zijn schepping, dat mensen gelukkig zullen leven, dicht bij Hem.
Hij houdt van jou en jij mag van Hem houden, daar word je blij van.

Als ik denk

Posted by: Cobiin Dank/aanbidding, GEDICHTEN Cobi
7
feb

ALS IK DENK

Als ik denk aan Uw Schepping
zo vol van pracht
de bloemen, de dieren
Uw liefde, Uw kracht

de kleuren, de schoonheid
de mens die U schiep
Uw Geest die ons
tot leven riep

het menselijk lichaam
niet te doorgronden
zijn hersens, zijn brein
een levensgroot wonder.

Hoe groot, hoe bijzonder
hoe wonderschoon
moet U wel niet zijn
Vader, Geest en Zoon.

Neem de wereld in Uw armen

Neem de wereld in Uw armen
heel dicht aan Uw Vaderhart
we kunnen niet zonder U leven
dat maakt ons eenzaam en verward.

Help ons Heer om meer te delen
de wereld is zo ongelijk verdeeld
help ons, ons hart niet af te sluiten
voor armoede, oorlog en leed.

Maak ons goede rentmeesters van Uw schepping
die U met zo veel Liefde schiep
maak ons bewust van de schoonheid
die U in mens en dier tot leven riep.

Vergeef ons Heer als wij faalden
laat ons zien met Uw ogen en met Uw hart
zodat wij de juiste keuzes maken
en de wereld weer wordt zoals U het had bedacht.

IK heb je lief

Posted by: Cobiin GEDICHTEN Cobi, Hoop
5
mei

IK heb je lief

Gods voetenbank, dat is de wereld
die wij beminnen of haten
die God met zo veel liefde heeft gemaakt
en aan ons na heeft gelaten.

Een wereld waarvan Hij eens sprak
“Zie, het is zeer goed”
vol schoonheid, Liefde en volmaakt
waarin HIj alles leven doet.

De zon, de maan en sterren
plaatste Hij aan het firmament
de natuur met alle dieren
ze worden door Hem gekend.

Maar als kroon op Zijn schepping
formeerde God de mens
Hij wilde met hem een relatie
dat was Zijn grootste wens.

God is nog steeds dezelfde
Zijn stem klinkt net als vroeger in de Hof
“Waar ben je , lieve kind, Ik heb je lief,
Ik ben jouw Vader en je God!

Als ik denk…

Posted by: Cobiin Dicht bij God, GEDICHTEN Cobi
17
nov

Als ik denk aan Uw Schepping
zo vol van pracht
de bloemen, de dieren
Uw liefde, Uw kracht.

De kleuren, de schoonheid
de mens die U schiep
Uw Geest die ons
tot leven riep.

het menselijk lichaam
niet te doorgronden
zijn hersens, zijn brein
een levensgroot wonder.

Hoe groot, hoe bijzonder
hoe wonderschoon
moet U wel niet zijn
Vader, Geest en Zoon.

Herfst

Posted by: Cobiin GEDICHTEN Cobi, Herfst, JUWEELTJES
21
sep

HERFST

Prediker 3:1
Voor alles wat gebeurt is er een uur,
een tijd voor alles wat er is onder de hemel.

God heeft alles een plaats gegeven in de tijd, de juiste plaats.
“Wat er is, was er al lang; wat zal komen, is er altijd al geweest. God haalt wat voorbij is altijd weer terug”.
Niets is blijvend, God vernieuwt alles, steeds maar weer. Gods Schepping is nooit af en altijd in beweging.

Het is zo mooi om naar de Schepping te kijken als we het even niet meer zien zitten of als we God beter willen leren kennen.
De Schepping vertelt ons alles over de Liefde van God en over Zijn plan voor deze wereld.
Zijn Liefde zien we in alles wat Hij heeft gemaakt, ook in de mens.
Ook wij zijn nog niet af en veranderen voortdurend, (van binnen en van buiten), een cyclus, die nooit op houdt, ook niet bij de dood.

Vandaag is de herfst begonnen, dan kijken we vaak met wat weemoed terug naar de zomer, of we verlangen naar de lente, seizoenen die voorbij zijn, maar toch weer terug zullen komen.
De herfst is een prachtige tijd met mooie, warme kleuren.
Maar uiteindelijk is het ook een tijd van verval en blijven er dode takken en dorre bladeren over.
Tenminste….zo lijkt dat, maar in die dode takken ligt nu al de belofte van nieuw leven.
De dode bladeren die op de aarde vallen en vergaan dienen weer voor voedsel voor het nieuwe leven dat eens weer zal ontstaan.

Zo kunnen ook wij ons in de herfst van ons leven bevinden, ons lichaam verandert en daar zijn we niet altijd blij mee.
En toch kan ook dat een prachtige tijd zijn waarin wijsheid en de Liefde voor God en mensen de boventoon mogen voeren.
Maar bovenal de zekerheid dat God alles in de Hand heeft en dat ook deze periode van je leven niet het einde is.

In het wisselen van de seizoenen ligt een prachtige belofte verscholen, Gods belofte: “Alles maak ik nieuw”!
Geniet maar van de herfst, daar is de tijd nu voor gekomen en ook dat is een gave van God.

Herfst​

Bladeren die dwarrelen
en dansen heen en weer
ze ritselen en fluisteren
de naam van onze Heer.

Ze danken Hem voor ’t leven
dat Hij aan hen gaf
voor kleuren en voor schoonheid
die er in hen was.

Voor het wisselen der seizoenen
voor het komen en het gaan
voor de schoot van moeder aarde
waar ze weer tot stof vergaan.

Voor het ontstaan van wéér nieuw leven
uit wat dor leek, droog en dood
voor die hoop aan ons gegeven
o mijn God, wat bent U groot!

Verliefd

Posted by: Cobiin Leven
6
jun

Ik ben verliefd op het gezang van de vogels
Ze tillen me boven mezelf uit
Steeds maar verder en alsmaar hoger
Tot aan een kleurige regenboog.

Ze voeren me naar rustige wateren
Die zacht stromen zonder einde of begin
Ik hoor de wind zacht ruisen
En Gods stem er midden in.

Ik wandel door grazige weiden
Springend en dansend als een kind
Vederlicht en zielsgelukkig
En gedragen door de wind.

Ik zweef over bergen en dalen
En voel me geen moment alleen
Heel de schepping is vervuld van Gods Liefde
Hij is in en om mij heen.