GEBORGEN IN HEM

Als een schip zonder anker
als een storm zonder wind
als een kind zonder moeder
als een vogel die niet zingt.

Als een zee zonder water
als de bliksem zonder licht
als de regen zonder druppels
als een lach zonder gezicht.

Als een schreeuw zonder woorden
als een oog dat niet ziet
als een oor dat niet luistert
als een traan zonder verdriet.

Zo ben ik zonder Vader
zonder Meester, zonder Heer
zonder Vriend, zonder Herder
dan ben ik niemand meer.

Maar door Hem mag ik leven
mag ik zijn wie ik ben
ben ik vrij, ben ik alles
geborgen in Hem!

Als stormen woeden

In het oog van de storm
als je dreigt te vergaan
de golven woedend beuken
je Gods stem niet meer kunt verstaan…

Als je schip stuurloos wordt
je masten gebroken, het zeil gescheurd
je vaste grond verdwenen is
de lucht zo donker kleurt…

Als je enkel nog kunt schreeuwen
“Jezus, we vergaan…!”
dan opent Hij je ogen
en zie je Jezus naast je staan.

“Waarom ben je zo bang
Ik ben immers ook aan boord
het beuken van de golven
heb ik wel gehoord.

Ook al lijk Ik soms te slapen
Ik heb alles in de Hand
blijf maar op Mij vertrouwen
zo bereik je vaste land.

Jouw gebroken masten
richt ik wel weer op
je zult de haven veilig binnen varen
met Mijn vlag hoog in top.”