Gods wiegelied

De wind ruist door de bomen
een zacht en teder wiegelied
ik laat me meevoeren op die klanken
van diepe schoonheid en ik geniet.

Het is alsof de natuur
veel beter uit kan leggen
wat wij met vele woorden
niet kunnen zeggen.

Zelfs de zwarte kraaien
krassen er rustig op los
onbewust van hun eenvoud
maar geschapen door God.

Geen mens kan bedenken
wat onze Schepper heeft bedacht
zo veel Liefde zo veel schoonheid
fluisteren de bladeren zacht.

Ze omhullen zich met de warmte
van het gouden zonnelicht
ik kijk verwonderd om mij heen
het is een wonderschoon gezicht.

En als de zon haar weg vervolgt
om anderen te verblijden
dan is het alsof haar stralen
in mijn hart blijven schijnen.

De lucht kleurt geel, oranje, rood
een stilte zo sereen
en ik wandel in een warme deken
van Gods Liefde om mij heen.

Een stralende ster

Slaperig kijk ik naar buiten
de maan lacht me vrolijk toe
ik zie ook een stralende ster
en plots ben ik niet meer moe.

Als ik mijn ogen verder open doe
zie ik miljoenen lichtjes stralen
de lucht is er mee bezaaid
het lijkt alsof God naar me zwaaide.

Zo groot is God
knipogen de sterren naar mij
al zie je Hem niet
Hij is er toch altijd bij.

Soms als jij je ogen opent
voor Zijn schoonheid om je heen
dan weet je weer en kun je het zien
ik ben niet alleen.

Al lijkt Hij soms
voor jou verborgen
Zijn ster zal altijd schijnen
maak je maar geen zorgen.

De wolken ontnemen mij
langzaam het zicht
maar in mijn hart schijnt nu
een helder stralend licht.

LENTE

Hoor die lieve kleine vogels
met hun vrolijke gezang
in de schemering hoor je hen roepen
’t is bijna dag, het duurt niet lang.

De zon staat al op jou te wachten
de nieuwe dag die naar je lacht
het licht verjaagt het duister
wordt toch wakker, je wordt verwacht.

Het is lente, kom naar buiten
zie de bloemen om je heen
ruik de bloesem, heerlijke geuren
God is in en om je heen.

In de schoonheid van de lente
zie je Gods Liefde en Zijn lach
lente betekent weer nieuw leven
een nieuwe morgen en een nieuwe dag.

Warme kleuren, rood oranje
donkergroen, bruin en geel
een zonnestraal die ons wil verwarmen
voor God was niets te veel.

Zijn palet met vele kleuren
strooide Hij vrolijk in het rond
om ons koude hart te verwarmen
ook wanneer de winter komt.

Als de kleuren van de herfst
vervagen
het licht voor altijd
lijkt gedempt

als de bomen
stram en stijf
door niemand meer
worden gekend

Hun takken kaal en donker
kraken in de wind
van al hun schoonheid zijn ontdaan
als je nergens bloemen vindt.

Dan ontstaat juist het grootste wonder
vanuit het duister naar het Licht
voor mensenogen nog verborgen
maar niet voor Gods aangezicht.

Diep van binnen groeit nieuw leven
dat lijkt te ontspruiten uit de dood
dit leven zal altijd overwinnen
oh Mijn God wat bent U groot!

Als ik kijk naar de bloemen
naar de leliën op de velden
naar uitbundige herfstkleuren
die mij van Uw Liefde vertellen.

Naar de stilte in de winter
ongerept en zo sereen
als de vlokken dwarrelen
als manna om ons heen.

Naar de zon en naar de sterren
aan het hemels firmament
naar muziek in strelende klanken
waarin ik Uw stem soms herken.

Naar de dieren klein en teder
de zwakheid van een lam
zo heeft U Uzelf gegeven
toen U op de aarde kwam.

Naar de schoonheid die vergaat
maar van binnen blijft bestaan.
in ons allerdiepste wezen
tot we eenmaal voor God mogen staan.

In een volmaakt en eeuwig leven
dat in Gods nabijheid op ons wacht
nu nog beperkt en met veel moeite
maar in Zijn Liefde vinden we kracht.

Open Heer onze vermoeide ogen
onze oren en ons verstand
zodat we Uw schoonheid mogen aanschouwen
een voorproefje van het beloofde land.

Je kunt altijd weer terug

Je kunt terug naar je eerste Liefde
je kunt terug naar waar je eens was
de weg naar God is nooit afgesloten
er blijft voor jou een plaats in Gods Vaderhart.

Je kunt Hem weer opnieuw ontmoeten
Zijn vrede ervaren iedere dag
je zonde belijden aan God de Vader
weer zoeken naar hoe het eertijds was.

Gods hulp en Liefde blijven verwachten
de wonderen verhalen die Hij voor je deed
gedenk al het goede dat Hij jou heeft gegeven
kies weer voor Hem die jou leven geeft.

Dan zal de woestijn weer gaan bloeien
al is het maar met één enkele roos
zijn schoonheid zal zich weer ontvouwem
als je God daar weer de kans voor geeft.

Neem de wereld in Uw armen

Neem de wereld in Uw armen
heel dicht aan Uw Vaderhart
we kunnen niet zonder U leven
dat maakt ons eenzaam en verward.

Help ons Heer om meer te delen
de wereld is zo ongelijk verdeeld
help ons, ons hart niet af te sluiten
voor armoede, oorlog en leed.

Maak ons goede rentmeesters van Uw schepping
die U met zo veel Liefde schiep
maak ons bewust van de schoonheid
die U in mens en dier tot leven riep.

Vergeef ons Heer als wij faalden
laat ons zien met Uw ogen en met Uw hart
zodat wij de juiste keuzes maken
en de wereld weer wordt zoals U het had bedacht.

IK heb je lief

Gods voetenbank, dat is de wereld
die wij beminnen of haten
die God met zo veel liefde heeft gemaakt
en aan ons na heeft gelaten.

Een wereld waarvan Hij eens sprak
“Zie, het is zeer goed”
vol schoonheid, Liefde en volmaakt
waarin HIj alles leven doet.

De zon, de maan en sterren
plaatste Hij aan het firmament
de natuur met alle dieren
ze worden door Hem gekend.

Maar als kroon op Zijn schepping
formeerde God de mens
Hij wilde met hem een relatie
dat was Zijn grootste wens.

God is nog steeds dezelfde
Zijn stem klinkt net als vroeger in de Hof
“Waar ben je , lieve kind, Ik heb je lief,
Ik ben jouw Vader en je God!

Als ik denk aan Uw Schepping
zo vol van pracht
de bloemen, de dieren
Uw liefde, Uw kracht.

De kleuren, de schoonheid
de mens die U schiep
Uw Geest die ons
tot leven riep.

het menselijk lichaam
niet te doorgronden
zijn hersens, zijn brein
een levensgroot wonder.

Hoe groot, hoe bijzonder
hoe wonderschoon
moet U wel niet zijn
Vader, Geest en Zoon.