Troost Heer
Hoe groot moet Uw verdriet wel zijn
hoe groot Uw smart, hoe diep Uw pijn
als mijn hart zelfs gebroken is
bij het zien van zo veel rouw en diep gemis.
Hoe groot is ook Uw troost, Uw kracht
de Liefde die U zo graag wil geven
aan allen die zo zwaar worden getroffen
in dit aardse leven.
U bent een schuilplaats voor de zieken
de weduwen en ook de wees
de vluchteling, de eenzamen
U houdt van hen het allermeest.
U weet wat lijden is
U droeg het allemaal aan het kruis
U ziet elke traan
en bewaart ze in een kruik.
Ontferm U Heer over Uw kinderen
die door zo’n diep dal moeten gaan
kom met Uw troost en Uw erbarmen
raak hen met Uw Liefde aan.
DIT WIL HET KERSTKIND VOOR JOU ZIJN
Een Kindje in een kribbe
Hij is onze hoop
vervulling van verlangen
Liefde oneindig groot.
Een troost in bange dagen
twee armen om je heen
een schouder om op te huilen
nooit meer eenzaam of alleen.
Een oor dat altijd luistert
een stem die zachtjes spreekt
Zijn leven dat Hij heeft gegeven
de dood die Hij overwonnen heeft.
Kracht om te kunnen strijden
een Hand naar je uitgestrekt
een Voetspoor om in te lopen
een Wegwijzer op jouw levenspad.
Wij wil even bij U komen
zo maar gewoon bij U op schoot
genieten van Uw aanwezigheid
want Uw Liefde voor ons is groot.
Wij willen U danken Heer
voor een mooie, nieuwe dag
dat we weer mochten ontwaken
voor de natuur die naar ons lacht.
Voor het gezang van de vogels
een lied ter ere van hun Maker
ook onze lofzang stijgt ten hemel
wij prijzen U onze God en Vader.
Wij voelen samen het verdriet
van alle mensen die zo lijden
dichtbij of heel ver weg
blijf Heer aan hun zijde.
Troost en bemoedig
en geef hen nieuwe kracht
begrijpen kunnen we het niet
U hebt toch alle macht?
Uw schepping zucht en kreunt
onder geweld en pijn
wilt U spoedig wederkomen
zodat al dit leed voorbij zal zijn?
Zo leggen wij deze dag
en onze wereld in Uw Hand
laat Uw Liefde overwinnen Heer
in ieder hart en ieder land.
Dank U Heer!
Amen
Cobi van der Hoeven-Zondag
Uw hart is eens gebroken
en het breekt telkens weer
bij het leed van deze wereld
het doet U toch zo’n zeer.
Uw oog gaat over heel de aarde
op zoek naar mensen groot of klein
die Uw voet, Uw oog, Uw handen
voor een mens in nood willen zijn.
U leidt en zendt zo hulp
voor ieder mensenkind
soms zoekt U tevergeefs
omdat U niemand vindt…
Alleen oren en harten hermetisch gesloten
geen handen gevouwen in een gebed
monden die niet meer van Liefde spreken
geen armen om iemand heen gelegd.
Niemand wil in Uw naam gaan vertroosten
en van de aarde stijgt een kreet uit diepe nood
waarom oh God hebt U ons verlaten
hebt U onze noodkreet niet gehoord?
En God wacht in stilte op dat ene gebed
van Zijn kind die zoekt naar Gods wil
zodat Zijn Liefde en troost kan worden uitgedeeld
dat is wat God werkelijk wil.
Cobi van der Hoeven-Zondag
– Posted using BlogPress from my iPhone
