Gebed
In de stilte van ons hart
komen we tot U oh Heer
we namen het heft in eigen hand
we kunnen het niet meer.
Vergeef ons dat we roofbouw pleegden
op Uw aarde zo wonderschoon
ons heer en meester waanden
maar het was slechts een droom.
Waaruit we wreed ontwaakten
alles glipte ons uit de hand
een virus waarde rond
bracht de dood in ieder land.
We buigen ons voor U oh Heer
verootmoedigen ons heel stil
knielen voor Uw aangezicht
zoeken naar Uw wil.
Wilt U ons weer leiden God
met Uw doorboorde Hand
reinig ons met Uw kostbaar bloed
stort Uw Liefde uit over ieder land.
Leer ons weer te leven God
als goede rentmeesters die de aarde beheren
help ons het virus te verslaan
zodat het tij weer zal kunnen keren.
Dit bidden wij U Heer
ga genezend rond
herstel en bevrijd
U bent onze vaste grond!
Amen
www.myplaceofpeace.com/gebed-2
Als mensen je pijn doen
Jouw vaste grond is Jezus
Hij ziet jou in Liefde aan
Hij oordeelt en veroordeelt niet
maar blijft heel dicht naast je staan.
Hij kent je pijn en ook je strijd
je vreugde en verdriet
Hij kent je als geen ander
weet wat een ander niet ziet.
Hij tilt je uit boven de storm
spreid je armen maar
dan zul je zweven als een arend
en weten…God is daar.
Wat mensen je ook aan doen
blijf er boven staan
jij bent God alles waard
ik zegen jou in Jezus naam!
www.myplaceofpeace.com/als-mensen-je-pijn-doen
EEN MAN NAAR GODS HART
“Hij zette mij neer op een rots,
een vaste grond voor mijn voeten.
Hij gaf mij een nieuw lied in de mond
een lofzang voor onze God”.
Uit Psalm 40
Eigenlijk zou je Psalm 40 even helemaal moeten lezen.
Ik vind het altijd weer zo mooi om te mogen lezen, dat David heel gewoon een mens was zoals jij en ik.
Zo zat hij op de berg en zo in het dal.
Hij kon vol overgave over God praten en Hem volkomen vertrouwen, maar heel vaak ging daar een hele moeilijke tijd aan vooraf waarin Hij God om hulp smeekte.
David stortte zijn hart uit voor God. Hij maakte bepaald geen moordkuil van zijn hart, alles vertelde Hij aan God.
In de Bijbel lezen we over heel gewone mensen, met al hun fouten en gebreken, God gebruikte ze als voorbeeld voor ons.
We kunnen nooit zeggen, ja maar, die David was zo heilig.
Nou, dat was hij bepaald niet, hij had heel vaak de verkeerde keuzes gemaakt.
En toch noemde God hem “een man naar Gods hart”.
Niet om wat David presteerde, maar misschien wel juist om zijn openheid, zijn eerlijkheid, het delen van zijn gevoelens met zijn Hemelse Vader. En Zijn onwankelbaar vertrouwen in God, waarvan David steeds weer alles verwachtte.
Zo mag ook jij alles van God verwachten, ook voor deze dag.
Zoek Hem in alle dingen en je zult Hem vinden.
Zou het toch kunnen
een hemel op aarde?
Zou het toch kunnen
een vaste grond?
Als we onze handen in eenslaan
tot één groot liefdesverbond.
Zou het toch kunnen
vrede op aarde?
Zou het toch kunnen
alle mensen gelijk?
Als we elkanders lasten dragen
ongeacht leeftijd, arm of rijk.
Zou Gods Koninkrijk
toch snel kunnen komen
hier en nu in jou en mij?
Als wij elkander maar accepteren
worden we dan werkelijk vrij?
Zouden we alle hokjes af moeten breken
ruimte en vijheid voor iedereen?
De ander hoger achten dan jezelf
breekt Gods Koninkrijk er dan door heen?
Zou God het zo bedoelen
ligt het niet aan Hem
maar aan jou en mij?
Hebben we zelf de sleutel in onze handen
maakt alleen de Liefde ons werkelijk vrij?
Zouden religie, wetjes en regels
toch niet zo belangrijk zijn?
Maar onze voeten moeten gaan
naar hen in eenzaamheid en pijn?
Zou het toch anders moeten
dan ons altijd is geleerd
hebben we zelf wel leren denken
naar wie zijn we eigenlijk bekeerd?
Zou Jezus dit bedoelen
wees Hij ons op dit gevaar?
Zou Gods Koninkrijk hier en nu beginnen
als wij ons, midden in de wereld, omkeren naar elkaar?
We mogen iedere dag opnieuw beginnen
vernieuwing van gedachten en gevoel.
Dan wordt de aarde weer een paradijs
zoals God het eens heeft bedoeld.
Cobi van der Hoeven-Zondag
– Posted using BlogPress from my iPhone
