ZO KOSTBAAR

Uw ogen zagen zijn vormeloos bestaan
o Heer, waarom is het misgegaan?
In de moederschoot werd hij geweven
waar is nu Uw levensgeest gebleven?

U nam nog voor U had gegeven
een leventje dat niet eens mocht leven
Toch al zo kostbaar in Uw ogen
dàt Heer wil ik alleen geloven.

Voor U is dit leven zoveel waard
U zal het voleinden
ook al heb ik het nooit gebaard.

‘k Mag van dit kindje blijven houden
help me Heer, U te vertrouwen…

(zie ook Gedichtenkaarte Overlijden)