Op de vleugels van de wind
Sinds wij verhuisd zijn naar een appartement op de 17e etage lijkt het wel of ik me soms dichter bij God voel, letterlijk en figuurlijk. Bij de diverse verhuizingen zijn we steeds hoger gaan wonen. Van de begane grond naar de 1e etage, de 3e, de 4e en uiteindelijk op de 17e etage, bijna in hemelse sferen en dichter bij God.
Die hemelse sferen mogen nog wel even op zich laten wachten, maar dichter bij God wil ik altijd wel, iedere dag een beetje meer.
Het leuke van dit appartement is het prachtige uitzicht, de zonsondergangen, de schitterende wolkenluchten, de indrukwekkende donderkoppen, de strak blauwe luchten, maar er is ook de storm die om de flat heen buldert, zodat je elkaar soms bijna niet kunt verstaan. Dit laatste is minder leuk.
Toch wijzen al deze dingen mij op de grootheid van God en ik kan er intens van genieten.
Het mooiste cadeautje, altijd weer een glimlach van God, is natuurlijk de regenboog, die we regelmatig zien verschijnen. Soms helemaal van het begin tot het eind, waar hij in de pot met goud verdwijnt. Om nog maar niet te spreken van de zonsondergangen…adembenemend mooi.
Zo maar allemaal te zien en te beleven vanuit mijn luie stoel binnen of vanaf het balkon.
Als je dan nog niet de grootheid van God ziet in Zijn schepping…
Maar ik wilde het eigenlijk even hebben over de vogels.
Als wij vanuit het keukenraam, waar onze eettafel staat, bij hevige storm met ontzag de voortrazende wolken gadeslaan, dan wordt mijn blik plotseling gevangen door één of 2 vogels die zich heerlijk laten drijven op de vleugels van de wind. Ze stribbelen niet tegen en proberen ook niet om tegen de wind in te vliegen.
Volkomen ontspannen laten zij zich mee voeren met de wind en vragen zich geen moment af waar ze uiteindelijk terecht zullen komen. Je ziet ze gewoon genieten, terwijl ze zelf niets in de hand hebben.
Als de wind stil valt, dan schrikken ze daar niet van, ze nemen rustig een duikvlucht naar beneden en maken zich ook niet druk of ze misschien te pletter zullen vallen. Ze vertrouwen er gewoon op dat er weer een luchtstroom zal zijn met voldoende wind om hen weer op te vangen.
Toevallig las ik in Psalm 104: God beweegt zich op de vleugels van de wind.
De vogels wisten het al, wij mogen dit ook ontdekken.
Op die vogels kan ik wel een beetje jaloers zijn.
Dat onbekommerde genieten van het hier en nu. Je niet druk maken om dingen die je toch niet in de hand hebt. Je gewoon overgeven aan de wind, in mijn/ons geval dus aan God, steeds maar weer.
Ook in de hevigste storm als het lijkt of je naar beneden stort en er geen einde aan zal komen.
De weg gaan die God ons wijst en zelfs als we de verkeerde keuze maken er toch op vertrouwen dat God ook daar is en ons nooit los zal laten.
Hoe diep we ook vallen, Gods veilige armen zijn altijd onder ons.
Het doet me ook denken aan de adelaar, die onder zijn jongen zweeft en zijn vleugels uitspreidt om zo de kleinste, die nog niet in staat is om te vliegen, op te vangen.
In de Bijbel gebruikt God vaker de vogels om ons de weg te wijzen.
Die eenvoudige musjes bv., ze zaaien niet, ze maaien niet en toch vertrouwen ze er op dat ze gevoed worden door hun hemelse Vader. Ze verwachten van Hem het goede en twijfelen er geen moment aan dat dit ook wel eens niet zal kunnen gebeuren.
Ze weten dat God hen ziet, waar ze ook door heen gaan of waar zij zich ook bevinden.
Geen musje ontsnapt aan Zijn oog, staat in de Bijbel. Gaan wij niet vele mussen te boven?
Vrij zijn als een vogel, wie wil dat niet?
God heeft die vrijheid ook voor jou en mij weggelegd.
Jezus heeft voor ons de weg gebaand en wij hoeven ons alleen maar te laten meevoeren op Zijn vleugels van Liefde.
Kijk maar naar de vogels, zij weten wie ze kunnen vertrouwen.
Ik wil hun voorbeeld volgen, jij ook?
Vrij als een vogel
Zwevend op Zijn vleugels van Liefde
vrij als een vogel wil ik zijn
vertrouwen op mijn hemelse Vader
ook al doet het leven pijn.
Ik wil alles in Zijn Handen leggen
alles wat mij zo benauwt
Hij alleen kan het dragen
Hij die zo veel van mij houdt.
Dan stijg ik op als een arend
boven wind en stormgedruis
onder mij Zijn eeuwige armen
Hij brengt me veilig Thuis!
www.myplaceofpeace.com/op-de-vleugels-van-de-wind
