TROOST
Woorden kunnen dit verlies niet vatten
ze schieten schromelijk te kort
slechts ÉÉN kan hier iets van begrijpen
dat is onze Vader God.
Hij ziet jouw hart en kent je pijn
je overgave en je strijd
voor jouw geliefde is dat nu voorbij
hij is nu vrij los van de tijd.
In Liefde blijven jullie verbonden
met God en met elkaar
het is moeilijk om los te laten
maar God staat met open armen klaar.
Om jullie in Zijn armen te sluiten
in Liefde te koesteren dicht aan Zijn hart
alle tranen weg te wissen
en je weer te verenigen op die grote Dag.
Als zon en maan niet meer bestaan
God zelf ons licht zal zijn
er geen tranen meer zijn om te huilen
en je weer voor altijd samen zal zijn.
Tags: bemoediging, dood, Overlijden, troost, verlies
This entry was posted
on donderdag, oktober 11th, 2012 at 01:52 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Overlijden.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
Je ouders en broer moeten missen is ook heel erg, Hannie.
Ieder overlijden is een groot gemis en brengt veel verdriet met zich mee waar bijna geen woorden voor te vinden zijn.
liefs
Cobi