WANDELEN OP ZEE
Een dag vol zorgen en verdriet
met tranen die weer gaan en komen
en die gelukkig niemand ziet…
Gisteren was ik nog zo blij
voelde me gelukkig en vrijdag
vandaag is alles weer verdwenen…
Heeft de zon wel ooit geschenen
in dit aardse tranendal?
O Here, houd me vast, ik val…
van grote hoogte naar benee’
gisteren wandelde ik nog op zee…
O Heer, U bent zo groot en goed
U leert mij hoe ik wandelen moet
over stille zeeën en woeste baren
U bewaart me voor gevaren
U wandelt steeds weer aan m’n zij
Die zekerheid maakt mij weer blij!
Tags: stil, wandelen, woest, zeeën
This entry was posted
on vrijdag, februari 8th, 2013 at 23:07 and is filed under GEDICHTEN Cobi, In het dal.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
