ZO KOSTBAAR
Uw ogen zagen zijn vormeloos bestaan
o Heer, waarom is het misgegaan?
In de moederschoot werd hij geweven
waar is nu Uw levensgeest gebleven?
U nam nog voor U had gegeven
een leventje dat niet eens mocht leven
Toch al zo kostbaar in Uw ogen
dàt Heer wil ik alleen geloven.
Voor U is dit leven zoveel waard
U zal het voleinden
ook al heb ik het nooit gebaard.
‘k Mag van dit kindje blijven houden
help me Heer, U te vertrouwen…
(zie ook Gedichtenkaarte Overlijden)
Tags: houden van, kostbaar, miskraam, veel waard
This entry was posted
on zaterdag, maart 23rd, 2013 at 12:17 and is filed under GEDICHTEN Cobi, Overlijden.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
